Mooie opwarming voor wat komen gaat. In Villes sur Auzon een bakkie en vervolgens door naar Bedoin. De witte top met toren lag continue in het vizier tijdens de rit langs de wijnvelden. Dit uitzicht boezemde blijkbaar zoveel angst in dat het tempo steeds trager werd. In Bedoin werden we op pizza getrakteerd door de reisleiding en nadat er genoeg moed ingegeten was werd er nog een foto gemaakt aan de voet van de Mont Ventoux.
Daarna begon de klim. We zijn niet de enige, het is immers zondag. Eerst vrij vlak en daarna het bos in alwaar de percentages niet onder de 9% meer kwamen. Het was behoorlijk warm en het shirt ging vol open. Uiteindelijk kom je dan bij Chalet Renoir. Het bord 'snackbar' nodigt uit tot een stop, maar de top was eerst aan de beurt. De bomen zijn plots verdwenen en na een recht stukje klimmen draai je de hoek om en daar ligt de toren te wachten. De wind en wolken spelen hier met de renners. Percentages langs de weg zeggen niets meer, de wind voor of tegen bepaald het stijgingsgevoel. Een bocht verder verwacht je voor de wind, maar lijkt die tegen, verderop is het weer andersom. De toren verschuilt zich soms in de wolken, een volgend moment weer niet. Deze berg heeft een eigen karakter en laat niet met zich sollen. Ik begreep nu het ontzag dat men heeft voor deze bijzondere berg.
Verderop in de klim komt de bus inzicht, maar het laatste stuk is pittig. Uiteindelijk boven en snel wat foto's gemaakt, het is hier fris.
In de bus wat opwarmen, verklaren we het hoogte verschil van 3 meter (oude hoogte zou 1909 zijn, nieuwe 1912). Er zijn 2 wegen die op ca 3 meter hoogteverschil liggen !
Vervolgens dalen we af naar Sault. Asfalt is hier niet zo strak en de daling is niet stijl. Dus meetrappen en de kont uit het zadel drukken is de devies. In Sault nog wat souvenirs gekocht en een terras gepakt.
De volgende morgen regent het.
Na het ontbijt breekt er behoorlijk onweer los, de flits en de donder zitten in dezelfde seconde, het spookt. Elektriciteit valt uit en komt weer terug. De sfeer is negatief, een aantal proberen de reis huiswaarts al te bewerkstellen. Echter rond 11:00 klaart het op, wat mooie uitzichten oplevert.
Er word eerst nog een lunch gebruikt in het hotel. Omelet word er geserveerd en er word een compromis bereikt om toch te gaan fietsen. Zoveel de Ventoux op als je wilt of kunt zal niet meer lukken, een klim vanuit Sault naar de top met de afdaling naar Malaucene wel. Afgesproken word om bij slecht weer niet naar de top door te rijden en we gaan van start. Het is inmiddels lekker weer, paar spettertjes regen nog onderweg, maar verder niets. Deze klim is minder stijl en dat ligt me beter. Bijna bij Chalet Renoir word het zelfs vlak, buitenblad erop en rammen. Ik haal daar Gerrit weer bij en samen rijden we naar Chalet Renoir. Nu ook geen patat bij de snackbar, het weer ziet er goed uit en ik sla de stop bij de bus over. Rijd door naar boven. Dit is de laatste klim van de vakantie, dus gewoon alles geven. Ik passeer een engelsman, deze kwam daarna weer over mij heen en ik kon zijn tempo niet houden. Wolken zijn nu nadrukkelijker aanwezig dan gisteren, laatste stuk is het zicht erg beperkt. Boven dus na een foto weer snel de bus in.
In de mist dalen we af, met een meter of 20 zicht houd het wel op. Na een kilometer verdwijnt de mist en lijkt het alsof we onder een plafon naar beneden rijden.
Deze afdaling is snel, maar het wegdek is eerst nog nat dus wel attent blijven. Halverwege is de weg droog en het gaat rap over de brede weg naar beneden.
Vanaf Malaucene word er teruggefietst naar Bedion. De fietsen gaan de bus in en Aart trakteert nog op een bakkie koffie. De bus stopt op de weg naar het hotel nog bij een wijnhandel, alwaar flink werd ingekocht.
Bij het laatste diner ontvangen we nog een aandenker van de reisleiding, en vervolgens pakken we nog wat pils in de enige kroeg die open is op maandag.
De volgende morgen vertrekken we rond 6:45, na een voorspoedige reis ben ik rond 22:00 weer terug.
Het was een erg zware, maar vooral mooie vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten