De zaterdag ervoor nog twee uurtjes spinning bij benauwde omstandigheden afgewerkt. De hele zaterdag een beetje brak gevoel, wellicht door het hoge vochtverlies. De minste inspanning leverde al pareltjes op het voorhoofd op, zo drukkend was het weer. Op tijd naar bed dan maar omdat de volgende morgen naar Amsterdam afgereisd zou worden voor de Gerrie Kneteman Classic.
Het onweer verdreef in de avond de vochtige lucht en mijn brakheid loste zich ook op. Om 6:00 uur ging de wekker en ik voelde me wel weer lekker. Tenslotte wilde ik wel weer voor een betere tijd gaan als het jaar ervoor. Het tricot van de Kneet aangetrokken en vertrokken richting het Olympisch stadion.
Ik was wat laat, waardoor ik niet helemaal vooraan kon starten. Er viel een gat van een paar honderd meter naar de kopgroep. Langzaam dichte ik het gat, maar werd langs de roeibaan ingehaald door iemand die net even harder reed en samen reden we naar de kopgroep toe.
Tempo was in het begin goed te doen, zo nu en dan ging het boven de 45 en was aanpoten geboden.
Even na Vinkeveen herkende ik het punt waar ik in 2010 mijn Waterloo vond en niet meer kon aanpikken bij de groep. Gelukkig ging het hier nog best lekker. Nog even gesproken met de rijder in het Cyclobenelux shirt, dat bleek Paul 'de kameel' te zijn.
Vlak voor Leimuiden kwam de 100 kilometer erbij en was het fietspad afgeladen. Ik zat helaas achterin en kon niet meer op tijd aanklampen. Langs de ringvaart nog wel getracht het gat dicht te rijden, maar topvermogen kom ik daarvoor net te kort. Met 45 op de teller zag ik de groep voor me weglopen. Achteraf hebben deze mannen het gas er nog flink opgehouden, ik had op dat moment zo 37 gemiddeld op de teller en de snelste tijd zat boven de 38 gemiddeld !
In mijn wiel nog een renner uit de kopgroep, maar die zat stuk en kon helaas niet meer overnemen. Alleen dus doorgereden naar het kopje van Bloemendaal. De wegen in de bollenstreek worden er nog steeds niet beter op, al eerder berichtte ik daarover. Fietspaden die te smal zijn en vol met wortels en scheefliggende tegels. Het is in ieder geval duidelijk waar het geld in deze gemeenten niet aan opgaat. Na het kopje, wat overigens een paar seconden sneller ging dan vorig jaar, toch maar even gestopt. Eigenlijk had ik nog wel genoeg drinken en eten, maar als Hollander wil je de reep en het gelletje wel even scoren, het was betaald en ik was tenslotte toch alleen. Na Spaarndam ging het weer over betere wegen. Ik kwam bij een groepje en uiteindelijk ging er één van de groep mee. Nog een renner opgepikt die eerder in de kopgroep zat met een Brasil shirt en met zijn drieën ging het naar de finish. De groep de A4 en de A9 overgesleurd en de hoogtemeters zaten er ook weer op. Even doorhalen tot de streep en daar bleek toch een kwartier sneller gereden te hebben dan het jaar eerder.
150km @ 4:09
Sfeerbeeld van de kopgroep door windjammer Paul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten