tag:blogger.com,1999:blog-59195867100853947022024-03-13T02:13:00.385+01:00WielerbelevenissenVerhaaltjes van mijn belevenissen tijdens georganiseerde fietstochten en andere evenementenKoos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.comBlogger40125tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-22320649574238141492015-10-05T21:16:00.000+02:002015-10-05T21:16:44.758+02:00Ride4kids 2015<br />
Vrijdagmorgen 4 september vertrek ik vanaf het nieuwe centraal station Rotterdam met de Thalys. Peter tipte me dat ik 1e klas moest boeken en zo voel je je ook werkelijk in deze trein. Ontbijtje en koffie worden geserveerd en ondertussen zit ik zo in Belgie. Na een krantje gelezen te hebben stonden we al in Parijs, snel naar mijn idee, maar toch 10 minuten te laat. Zoekend baan ik me een weg door het station, neem de metro en trek aldaar de conclusie dat ik de aansluiting ga missen. In het station Montparnasse regel ik een ticket voor de volgende trein en kom daarmee een uurtje laten dan geplant aan in Lourdes.<br />
Ondertussen had ik me omgekleed en op het station zet ik de fiets in elkaar en rij over de voormalige spoorweg, welke inmiddels in fietspad is omgezet naar de camping Les Trois Valles in Argalez Gazost. <br />
Aldaar betrek ik het verblijf en in de avond nuttig ik de maaltijd in de camping kantine, welke me prima smaakte. Morgen de Tourmalet maar eens op en dan nog wellicht verder, al zit een forse verkoudheid me nog steeds dwars.<br />
<br />
Zaterdag is het koud, maar als om 09:00 de zon opkomt word het snel aangenamer. Ik vertrek richting de Tourmalet, bijna niet te missen want op alle borden staan de cols in de omgeving netjes aangegeven. De wolken stijgen langzaam uit het dal, de dagen ervoor heeft het flink geregend en naar mate ik stijg word het kouder. Op zes kilometer voor de top staat iemand stil om zijn handen te warmen en loopt er een fietser op zijn sokken naar beneden. Het is fris, maar zo koud is het toch ook weer niet gaat er door mijn hoofd. Ik fiets door, de laatste kilometer van deze klim is pittig, een fotograaf ligt mijn inspanning vast en geeft me een flyer, in de hoop dat ik zijn foto's zal kopen. Boven is het echt fris en ik trek body en armpjes aan. Een aardige Duitse mevrouw bied me aan een foto te maken en met het standbeeld op de achtergrond nog in de mist gewaad word de plaat gemaakt. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-JJrMkWt1yMA/VfaQ_mmcmRI/AAAAAAAAGmY/qUNtZ-G4_jc/s1600/20150905_105515.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-JJrMkWt1yMA/VfaQ_mmcmRI/AAAAAAAAGmY/qUNtZ-G4_jc/s320/20150905_105515.jpg" /></a></div>Inmiddels had ik de conclusie getrokken dat mijn conditie niet zo goed was dat ik de Tourmalet van de andere zijde zou moeten beklimmen, er komen nog meer dagen zij mijn verstand en ik liet dit keer het verstand boven het verlangen prevaleren. Ik daalde dus af richting de camping en stopte nog even bij de lopende fietser. Ik vroeg of hij een probleem had, maar hij had het koud zie hij. Ach het was boven vier graden zo hoorde ik later, fris maar zolang je droog ben overleef je de afdaling wel. Iedere meter word het immers warmer, maar goed het is zijn keuze.<br />
Ik daal af, de weg is als een biljartlaken en ik ben snel beneden. <br />
In de middag loop ik het dorpje in en koop wat wijn en worst. Bij aankomst van Laura en Evert in de middag toasten we en genieten op de veranda.<br />
<br />
<br />
Het is nog fris als we zondag na het ontbijt met zijn drieën vertrekken richting het zuiden. Vandaag een mooi panorama op het programma, Circuit de Troumouse. We fietsen via Luz-Saint-Sauveur, alwaar we eerst een bakkie doen in de zon. Een aardige voorbijganger maakt een foto van ons. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-YWFS81vfNb4/VfaRUBFpllI/AAAAAAAAGmw/qsTCHUFT1Ys/s1600/20150906_123418.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-YWFS81vfNb4/VfaRUBFpllI/AAAAAAAAGmw/qsTCHUFT1Ys/s320/20150906_123418.jpg" /></a></div>Na de koffie gaat het richting Gedre en volgens vanaf daar de eindbestemming. Je zou hier ook nog naar Col de Tentes kunnen, maar die word bewaard voor een andere keer. Voordat de klim echt begint mogen automobilisten nog tol betalen, om naar de top te rijden. Wij fietsers rijden door, maar echt soepel gaat het vandaag niet bij mij. Na een kilomter steekt er een marmot over, die hadden we nog niet gezien en kan dus ook worden afgestreept van de lijst, naast de gieren die ik de dag ervoor al zag op de Tourmalet. Het landschap is hier ruw, we rijden tussen de rotsformaties door en komen bij een restaurant uit, met een mooi uitzicht op de door water overgoten rotsformatie, welke in de zon schittert. Wij gaan nog een stukje verder omhoog, ik kom gelukkig weer een beetje op adem en ondanks dat het hier stijler is, gaat me dit voor het gevoel toch beter af. De weg eindigt in een parkeerplaats. De rotsen ten zuiden van ons, welke de grens met Spanje markeren, bevatten hier en daar nog sneeuw. Een schitterend eindstation deze dag.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-49N1PcSaqPQ/VfaR8FZxggI/AAAAAAAAGnU/-P66hNEHIZ8/s1600/20150906_144525.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-49N1PcSaqPQ/VfaR8FZxggI/AAAAAAAAGnU/-P66hNEHIZ8/s320/20150906_144525.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-sUOcpM_ZZfc/VfbLoMulmfI/AAAAAAAAGrA/M4rtiHnYxoI/s1600/2015-09-06%2B14.54.35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-sUOcpM_ZZfc/VfbLoMulmfI/AAAAAAAAGrA/M4rtiHnYxoI/s320/2015-09-06%2B14.54.35.jpg" /></a></div><br />
Op de terugweg genieten we nog even van het uitzicht bij het restaurant <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-mMgWyPjZY0k/VfaR8G_G0PI/AAAAAAAAGnU/ua7kfvd2IDo/s1600/20150906_150513.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-mMgWyPjZY0k/VfaR8G_G0PI/AAAAAAAAGnU/ua7kfvd2IDo/s320/20150906_150513.jpg" /></a></div>en na de afdaling nemen we nog een lusje mee via het dorpje Cheze. Kort maar pittig zal ik maar zeggen, genoeg om de benen weer in de brand te krijgen. Dit is Evert zijn terrein en Laure en ik hebben het nakijken.<br />
Hierna volgen we de weg terug naar de camping alwaar we samen koken en eten. Laat word het niet, iedereen is moe.<br />
<br />
<br />
<br />
Vandaag wederom een mooi plekje op het program, Lac d'Estaing. Je hebt in deze omgeving voornamelijk doodlopende kimmen. Ze brengen je grofweg bij een grote parkeerplaats met skiliften, bij mooie toeristische trekpleisters of bij een stuwmeer. Lac d'Estaing hoort bij de middelste categorie. Het Lac du Tech wat we later aandoen bij de laatste. Beide zijn in ieder geval mooier dan de eerste categorie, welke vooral bekend is van de Tour de France, de grote parkeerplaatsen bieden immers voldoende plaats voor de tourkaravaan. <br />
We vertrekken met drie en rijden via Arcizans-Avant richting de bestemming. Eenmaal boven doemt een mooi meer op, gelegen tussen de bergen. Na wat foto's dalen we af en nemen de Col de Borderes om vervolgens naar Lac du Tech te fietsen. Aldaar aangekomen blijft de weg nog verder te lopen, maar op het infobord constateren we dat deze is doorlopend en we besluiten terug te rijden. In de namiddag gaan we naar Lourdes. Na de winkelstraten met voornamelijk prullaria te zijn door geploeterd komen we bij de kathedraal aan. Indrukwekkend hoe groot dit is. Drie lagen met mooie kerken waarin doorlopen missen in diverse talen plaatsvinden. We vullen onze bidons met water en halen Peter op van het station. Peter is net als ik ook vertraagt als gevolg van niet op tijd rijdende treinen. <br />
<br />
Pont d'Espagne is vandaag, de dag voor de Ride4Kids of ook bekend als de Pyreneeën Challenge de bestemming. Jan uit Valthe rijd ook vandaag mee. We rijden via Soulom naar Cauterets. De weg naar Cauterets is breed en voorzien van nieuw asfalt. Of dat dit mooie asfalt te danken is aan Cauterets als aankomstplaats van de tour dit jaar of vanwege het feit dat een deel van de weg eerder is weggespoeld weet ik niet, maar dit rijd er lekker en ik verheug me al op de afdaling. <br />
Blijkbaar is er ooit ook een spoorlijn geweest, zo getuigd een brug, maar daar is verder niets meer van terug te vinden. Delen van de door het water weggeslagen weg zijn hier nog zichtbaar en herinneren aan de kracht van dit fenomeen. Na het dorp Cauterets word de weg smaller, maar ook rustiger. Deze weg leid door het bos langs diverse watervallen. Jan heeft er zin in en samen rijden we tot aan de parkeerplaats. Aldaar is er een gebouw welke de toegangspoort vormt tot het nationaal park. We werken ons over de trappen en rijden door tot aan het restaurant om daar bakkie te doen bij de waterval.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-BRg_pLS7I8o/VfaS09EbxVI/AAAAAAAAGoU/eEgCFdiEiiE/s1600/20150908_120538.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-BRg_pLS7I8o/VfaS09EbxVI/AAAAAAAAGoU/eEgCFdiEiiE/s320/20150908_120538.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-iF6CNTn4l70/VfbLwlBjEWI/AAAAAAAAGso/23nhbdZuy1Q/s1600/2015-09-08%2B12.09.57.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-iF6CNTn4l70/VfbLwlBjEWI/AAAAAAAAGso/23nhbdZuy1Q/s320/2015-09-08%2B12.09.57.jpg" /></a></div><br />
Achter het restaurant rijden we nog door om daar een groepsfoto te maken. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-7vi0q7Yp130/VfaS078sJXI/AAAAAAAAGoQ/2THxrLrEKBM/s1600/20150908_125943.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-7vi0q7Yp130/VfaS078sJXI/AAAAAAAAGoQ/2THxrLrEKBM/s320/20150908_125943.jpg" /></a></div><br />
Ik kijk of de weg nog verder loopt, maar na een kilometer besluit ik terug te keren, van asfalt is steeds minder sprake en ik wil ook niet te lang wegblijven. Het levert wel weer mooie uitzichten op.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-tE7QZqeYlrI/VfaS06CcXHI/AAAAAAAAGoU/71CN24iG9jc/s1600/20150908_124048.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-tE7QZqeYlrI/VfaS06CcXHI/AAAAAAAAGoU/71CN24iG9jc/s320/20150908_124048.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-HiYQJxXxDBo/VfaS08U-yKI/AAAAAAAAGoU/7wei9O6m4KY/s1600/20150908_124442.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-HiYQJxXxDBo/VfaS08U-yKI/AAAAAAAAGoU/7wei9O6m4KY/s320/20150908_124442.jpg" /></a></div>We dalen af en vanaf Cauterets naar beneden is het genieten zolang de auto's een beetje uit de buurt blijven.<br />
<br />
In de avond gaan we naar de camping kantine om daar de eerste briefing voor de ride4kids bij te wonen en vervolgens met zijn allen te dineren.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-K8It-VRMNf4/VfaS0_7yxsI/AAAAAAAAGoU/Fwjb5ywhuKs/s1600/20150908_164812.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-K8It-VRMNf4/VfaS0_7yxsI/AAAAAAAAGoU/Fwjb5ywhuKs/s320/20150908_164812.jpg" /></a></div><br />
<br />
Ride4Kids Dag 1<br />
De eerste dag van de Pyreneeën challange. Hautacam, Col de Borderes, Lac du Tech en Col de Couraduque worden on gepresenteerd. We zjn vandaag op tijd bij de start. Na een paar woorden van de voorzitter gaan we op weg. Via een opwarm lusje komen we bij de eerste klim, de Hautacam. Bekend doordat zowel doping erkenners als ontkenners daar in het verleden het verschil maakte in de Tour.<br />
Hautacam is wat betreft gemiddelden te vergelijken met de Alpe d'Huez. Diegene die daar echter vanuit gaat komt voor lelijke verrassingen te staan. Gelijkmatigheid is er niet in deze klim, het gaat van afdalen tot 15% klimmen, nergens is het percentage gelijk. <br />
De uitzichten daarin tegen zijn mooier dan op de Alpe en daarmee leid ik mezelf af van de pijn in de benen als ik de klim opga. 100% geven voor dik een uur lang en dan is een beetje afleiding wel lekker, maar het afzien blijft.<br />
Boven staan de vrijwilligers klaar bij de verzorgingspost, maar ik besluit gelijk nog een stukje door te rijden naar de Col de Tramassel. Eenmaal boven , rij ik achter de sterrenwacht door naar een onverhard paadje, wat me nog hoger brengt. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-l8eBJzH9T2Y/VfaTeAs9W6I/AAAAAAAAGo4/XAegrf1oz68/s1600/20150909_113643.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-l8eBJzH9T2Y/VfaTeAs9W6I/AAAAAAAAGo4/XAegrf1oz68/s320/20150909_113643.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Aviub1pLRn4/VfaTeBRA5AI/AAAAAAAAGo4/7JzJ-GRQpRs/s1600/20150909_113640.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Aviub1pLRn4/VfaTeBRA5AI/AAAAAAAAGo4/7JzJ-GRQpRs/s320/20150909_113640.jpg" /></a></div>Ik zie de parkeerplaats liggen en geniet van de uitzichten. Na enige tijd kom ik bij een parkeerplaats en neem de geasfalteerde weg naar beneden, welke me weer op de parkeerplaats bij de verzorgingspost terug brengt.<br />
Daar zijn inmiddels de andere ook en die gaat ook nog even verder naar boven. Ik rij nu het ritje andersom en klim naar de antenne mast, veel hoger is er niet in de omgeving.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-BRqGGhcvscI/VfbL1VBU7jI/AAAAAAAAGtU/mURgy60_Z7Y/s1600/2015-09-09%2B11.37.16%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-BRqGGhcvscI/VfbL1VBU7jI/AAAAAAAAGtU/mURgy60_Z7Y/s320/2015-09-09%2B11.37.16%25281%2529.jpg" /></a></div><br />
Gezamenlijk dalen we af en gaan richting het Lac du Tech voor de lunch. Het is al best laat voor de lunch, maar we zijn nog op tijd en maken voort om nog op tijd te zijn voor de laatste klim van de dag de Col de Couraduque. Mooie klim waar ook de koeien vrij los lopen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-074UalM2tJM/VfbL31Lr37I/AAAAAAAAGw8/P7AjeluzfC0/s1600/2015-09-09%2B15.41.04.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-074UalM2tJM/VfbL31Lr37I/AAAAAAAAGw8/P7AjeluzfC0/s320/2015-09-09%2B15.41.04.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-80g-KsmQGaQ/VfaTeDmimxI/AAAAAAAAGo4/je9CySAwS7c/s1600/20150909_152958.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-80g-KsmQGaQ/VfaTeDmimxI/AAAAAAAAGo4/je9CySAwS7c/s320/20150909_152958.jpg" /></a></div>Boven geniet ik van het uitzicht, je ziet de weg hier zo het dal in kronkelen. Als we zover zijn dalen we af en dat gaat snel hier. Met 3400 hm op de teller keren we terug op de camping. <br />
<br />
Ride4kids dag 2<br />
Het onweert en regent gedurende de nacht en dat doet het nog steeds als de camping ontwaakt. Tijdens het ontbijt besluiten we na enig debat om niet te starten, het argument dat het boven op de berg rond de vijf graden is overtuigd me. Ik ben nog niet vergeten hoe koud het was op de Stelvio in vergelijkbare omstandigheden in 2011. We gaan wel naar de start om de helden (of waaghalzen) die wel starten uit te zwaaien. Terwijl we daar naartoe wandelen, meld een lid van de organisatie al dat de start is uitgesteld tot 10:30, dan zou het droog moeten zijn. Tijd dus om wat boodschappen te doen en souvenirs te kopen. Ik vind een mooi kristallen haan bij galery Rachel en die gaat mee naar huis voor de verzameling.<br />
Het word inderdaad snel droog en we vertrekken even over tienen voor de ingekorte route. Eerste klim is Col de Soulor. Lekker lopende klim. Halverwege pik ik Jan op en boven gekomen rijden we samen gelijk door naar Col de Aubisque. Deze route heeft schitterende uitzichten in het dal, volop genieten. Boven op de Aubisque lunchen we, evenals wat aangelopen vee.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-pfBQkgM4SZc/VfaT5YrDuZI/AAAAAAAAGpE/m-IJTJNayjo/s1600/20150910_123823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-pfBQkgM4SZc/VfaT5YrDuZI/AAAAAAAAGpE/m-IJTJNayjo/s320/20150910_123823.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-lLRn6mFYHho/VfaT5Wi_z7I/AAAAAAAAGpE/QpdzIGzw57I/s1600/20150910_130056.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-lLRn6mFYHho/VfaT5Wi_z7I/AAAAAAAAGpE/QpdzIGzw57I/s320/20150910_130056.jpg" /></a></div><br />
Donkere wolken gloren aan de horizon en Jan en ik besluiten terug te rijden naar Col de Soulor. Daar kijken we even achter ons en trekken de conclusie dat terugrijden naar de camping wellicht een nat pak voorkomt. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-bjUwjlBrsYo/VfaT5bkJSgI/AAAAAAAAGpI/hrBU7bo7muc/s1600/20150910_132723.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-bjUwjlBrsYo/VfaT5bkJSgI/AAAAAAAAGpI/hrBU7bo7muc/s320/20150910_132723.jpg" /></a></div><br />
We hebben nog de mogelijkheid om op de terugweg de Col de Couraduque te beklimmen, maar omdat de donkere wolken met ons mee blijken te bewegen slaan we deze klim over, gisteren hadden we hem ook al gedaan.<br />
<br />
In Argalez-Gazost is de lucht blauw en droog keren we terug naar de camping. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-H6zI_S8M4Uo/VfaT5d6LvTI/AAAAAAAAGpI/kdQmeGd9gRo/s1600/20150910_140332.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-H6zI_S8M4Uo/VfaT5d6LvTI/AAAAAAAAGpI/kdQmeGd9gRo/s320/20150910_140332.jpg" /></a></div><br />
Een wijs besluit, want iedereen die 15-20 minuten na ons zat heeft een nat pak gehaald !<br />
<br />
Ride4Kids dag 3<br />
Dit is de laatste dag van de challenge. We worden geacht om 07:00 aan de start te zijn, maar dat vinden we wel erg vroeg en doen rustig aan. Een man bij de start vraagt A of B route, waarop ik antwoord A, en hij verbazend reageerd 'Nu nog de A route' ? Wij hadden echter niet de indruk dat we laat waren en alle tijd hadden om op tijd op de top van de Tourmalet te zijn. We vertrekken dus met zijn vieren, het is nog erg koud, op de weilanden in de vallei hangt nog een behoorlijk pak mist. Zo rijdend over de voormalige spoorlijn zou je denken aan aan poldertafrereel, echter de imponerende bergen op de achtergrond bewijzen dat we niet in Nederland zijn. In Soulom eindigt de voormalige spoorlijn en gaat het daarna langzaam omhoog, richting de voet van Luz de Ariden, de eerste klim vandaag. We nemen niet de hoofdweg, maar gaan via afslag Viscos. Aan de voet maakt Evert direct tempo op de 12% die we direct op het bord krijgen, hij heeft er zin in en het is gelijk volle bak. De groep spat uiteen en Evert besluit wat rustiger aan te doen, ik rij door. Dit is een rustige weg en bied bij tijden uitzicht op de vallei waar het hoofdweg richting de Tourmalet doorloopt. Na enige tijd komt deze weg op de hoofdweg uit, de laatse kilometers is de weg breed, maar wel is er grind gestrooid, gelukkig al redelijk ingereden, maar toch straks oppassen in de afdaling.<br />
Boven het van de Hautacam bekende tafereel, een grote parkeerplaats met skiliften.<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-w03-Eu0Q4wk/VfaUbeUIhRI/AAAAAAAAGpY/v3gqHbmp7Ic/s1600/20150911_092515.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-w03-Eu0Q4wk/VfaUbeUIhRI/AAAAAAAAGpY/v3gqHbmp7Ic/s320/20150911_092515.jpg" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-ow7sSAtzJ_4/VfaUbfYiP5I/AAAAAAAAGpY/3OZP_99mq5E/s1600/20150911_092534.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ow7sSAtzJ_4/VfaUbfYiP5I/AAAAAAAAGpY/3OZP_99mq5E/s320/20150911_092534.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-AISKNm20Jgs/VfbL7UZTgNI/AAAAAAAAGuU/U1QUHOKRPgg/s1600/2015-09-11%2B09.23.29.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-AISKNm20Jgs/VfbL7UZTgNI/AAAAAAAAGuU/U1QUHOKRPgg/s320/2015-09-11%2B09.23.29.jpg" /></a></div><br />
De afdaling ziet er mooi uit, nadat iedereen boven is dalen we voorzichtig samen af, om vervolgens in Luz Saint-Sauveur op het terras een bakkie te doen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-P5kGLMLjJ8Y/VfaUbWsr2KI/AAAAAAAAGpY/W-VXY5Dr7XM/s1600/20150911_100305.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-P5kGLMLjJ8Y/VfaUbWsr2KI/AAAAAAAAGpY/W-VXY5Dr7XM/s320/20150911_100305.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-LpXnRjaYolQ/VfaUbcl-DWI/AAAAAAAAGpY/caBhjNX0Tkw/s1600/20150911_100100.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LpXnRjaYolQ/VfaUbcl-DWI/AAAAAAAAGpY/caBhjNX0Tkw/s320/20150911_100100.jpg" /></a></div><br />
Ik laat me de koffie goed smaken en als we op het terras de fiets opstappen vangt de klim naar de Tourmalet direct aan. Inmiddels rijker aan terreinkennis zet ik me erop in om mijn tijd van zaterdag te verbeteren. De sporen van de klim naar Luz de Ardiden was niet geheel met de koffie weg te werken, maar de geest wil wel en het lichaam gaat niet geheel zonder horten of stoten mee. Makkelijker werd het niet, zeker de laatste kilometers was het doorbijten geblazen. Drie minuten sneller dan de zaterdag ervoor kom ik boven, sneller maar ik had gehoopt dat er meer in zat. Ik ontvang de Ride4kids medaille en puf wat uit. Een rondtrekkende oudere engelsman feliciteert me en we maken een praatje over zijn reis en mijn uitdaging. Inmiddels zijn Evert en Laura ook boven. We dalen met drie af om Peter op te halen en als we hem tegenkomen rijden we het stuk terug om met het team over de streep te komen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-FY1S1hic-O4/VfbL8Fb4mLI/AAAAAAAAGuo/LKQbt6H9FQo/s1600/2015-09-11%2B12.58.34.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-FY1S1hic-O4/VfbL8Fb4mLI/AAAAAAAAGuo/LKQbt6H9FQo/s320/2015-09-11%2B12.58.34.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/--4oK8m6sWo8/VfbMCD5kg3I/AAAAAAAAGw8/77vVpW6tifY/s1600/2015-09-11%2B14.17.57.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/--4oK8m6sWo8/VfbMCD5kg3I/AAAAAAAAGw8/77vVpW6tifY/s320/2015-09-11%2B14.17.57.jpg" /></a></div><br />
Mijn oog is gevallen op een onverharde weg, deze moet naar de sterrenwacht leiden, waarvan ik in de klim een glimp opving. Bovenop de Pic du Midi is deze kijker begin van de vorige eeuw gebouwd. Toen een hoogstand der techniek, maar inmiddels zijn er uiteraard hogere en grotere faciliteiten om nar de sterren te kijken. Het gegeven dat deze telescoop alleen bereikbaar is via een kabelbaan of onverharde weg geeft al aan dat er niet zoveel activiteiten plaatsvinden, maar het geheel schitterde mooi in de zon en ik kijk hoever ik ga komen op de weg.<br />
Het is nog een heel eind, de uitzichten en doorkijkjes zijn fenominaal. Als ik de sterrenwacht in zicht krijg is het ook tijd om weer terug te keren. Het lijkt nog een heel eind en ik wil de eindceremonite van de ride4kids niet missen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-7FBDvextbbs/VfaUbZ3JIsI/AAAAAAAAGpY/Rk0xdJoZJE8/s1600/20150911_130201.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-7FBDvextbbs/VfaUbZ3JIsI/AAAAAAAAGpY/Rk0xdJoZJE8/s320/20150911_130201.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-VV-BU_uxIxM/VfaUbQmk4ZI/AAAAAAAAGpY/xt5QSYtlMIU/s1600/20150911_130210.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-VV-BU_uxIxM/VfaUbQmk4ZI/AAAAAAAAGpY/xt5QSYtlMIU/s320/20150911_130210.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-pqxRUVoJ2yk/VfaUbQ9Z2aI/AAAAAAAAGpY/sreVpT1zCZc/s1600/20150911_131239.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-pqxRUVoJ2yk/VfaUbQ9Z2aI/AAAAAAAAGpY/sreVpT1zCZc/s320/20150911_131239.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-dQH43OTIZQY/VfaUbTx7PCI/AAAAAAAAGpY/wGjItAGTmuw/s1600/20150911_131346.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-dQH43OTIZQY/VfaUbTx7PCI/AAAAAAAAGpY/wGjItAGTmuw/s320/20150911_131346.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Y91jmOAQiRE/VfaUbbMqloI/AAAAAAAAGpY/9o4llvOfMuM/s1600/20150911_132121.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Y91jmOAQiRE/VfaUbbMqloI/AAAAAAAAGpY/9o4llvOfMuM/s320/20150911_132121.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-xJ8m4VZDEnI/VfaUbbWvkiI/AAAAAAAAGpY/LVKeKn_nLDo/s1600/20150911_132125.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-xJ8m4VZDEnI/VfaUbbWvkiI/AAAAAAAAGpY/LVKeKn_nLDo/s320/20150911_132125.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-3k1xswkesb0/VfaUbZJNzvI/AAAAAAAAGpY/oeH7S2fauMk/s1600/20150911_132131.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-3k1xswkesb0/VfaUbZJNzvI/AAAAAAAAGpY/oeH7S2fauMk/s320/20150911_132131.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-RRAw9REPNIc/VfaUbS2fmyI/AAAAAAAAGpY/A19-PmxIZa8/s1600/20150911_132145.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-RRAw9REPNIc/VfaUbS2fmyI/AAAAAAAAGpY/A19-PmxIZa8/s320/20150911_132145.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-vX_Uk_lpQRY/VfaUbaThX_I/AAAAAAAAGpY/YAAGJY0b-kQ/s1600/20150911_132401.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-vX_Uk_lpQRY/VfaUbaThX_I/AAAAAAAAGpY/YAAGJY0b-kQ/s320/20150911_132401.jpg" /></a></div> <br />
<br />
De ceremonie is indrukwekkend. Een ieder die dit wilde kon voorafgaand een steen voorzien van een boodschap en mee naar boven meenemen om symbolisch een steentje bij te dragen. Ook mijn steentje word erbij gelegd. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Zp8yZaJnuAk/VfbL-UMjpxI/AAAAAAAAGvE/Vxyy9eHUylk/s1600/2015-09-11%2B14.01.03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Zp8yZaJnuAk/VfbL-UMjpxI/AAAAAAAAGvE/Vxyy9eHUylk/s320/2015-09-11%2B14.01.03.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-LTEihCxIv-8/VfbL-0xx_iI/AAAAAAAAGw8/AAmMKnJwtr4/s1600/2015-09-11%2B14.01.18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LTEihCxIv-8/VfbL-0xx_iI/AAAAAAAAGw8/AAmMKnJwtr4/s320/2015-09-11%2B14.01.18.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-J5Q4sGlaUt8/VfbMAewoZ3I/AAAAAAAAGvI/Ny91RpmgXaE/s1600/2015-09-11%2B14.07.28.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-J5Q4sGlaUt8/VfbMAewoZ3I/AAAAAAAAGvI/Ny91RpmgXaE/s320/2015-09-11%2B14.07.28.jpg" /></a></div><br />
Na de ceremonie dalen we af. <br />
<br />
<div class="separator" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-spWYXNBvXbY/VfbMFPXieJI/AAAAAAAAGvw/r7WUrbJXck0/s1600/2015-09-11%2B15.16.51.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-spWYXNBvXbY/VfbMFPXieJI/AAAAAAAAGvw/r7WUrbJXck0/s320/2015-09-11%2B15.16.51.jpg" /></a></div><br />
De routemaker heeft het lusje via Cheze ook nog opgenomen en Evert neemt revanche door, makkelijk zo het lijkt, weg te rijden. Iedere spiergroep in mijn benen protesteert nu. Ik trap er nog wel een beetje doorheen, maar de pijp is leeg. Evert is de koning van Cheze, komt als eerste boven en ook weer beneden en maakt daarom foto's van onze afdaling.<br />
<br />
We keren terug op de camping en bezoeken het zwembad n de hoop dat dit de benen wat hersteld. Voor mij lijkt het bubbelbad goed te werken, ik kom weer wat bij. Tijdens de laatste briefing word het voorlopige eindbedrag bekend gemaakt :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8iEa0xPeuy8/VfbMIWJL4tI/AAAAAAAAGwQ/FML1TDa4fYY/s1600/2015-09-11%2B20.46.20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-8iEa0xPeuy8/VfbMIWJL4tI/AAAAAAAAGwQ/FML1TDa4fYY/s320/2015-09-11%2B20.46.20.jpg" /></a></div><br />
Het afsluitende feest vieren we uitbundig mee en doen zo ongeveer het licht uit als we weggaan. <br />
<br />
De volgende morgen regent het, Peter was vooruitziend en heeft vervoer geregeld naar het station zodat we niet hoeven te fietsen. We hebben nu zelfs een trein eerder, maar dat blijkt weinig zinvol omdat er niet eerder een aansluitende trein gaat. We pakken een terras in Toulouse en stappen daarna op de trein. Helaas heeft deze trein vertraging en komen we te laat in Parijs aan voor de laatste trein naar Rotterdam. Men heeft wel een hotel voor ons geregeld en we maken van de nood een deugd door wat toeristische plekjes te bezoeken in deze verder door zwervers, vluchtelingen en andere gelukzoekers doordrengde stad.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-PV2plsTVJ3U/VfaUvmVpyyI/AAAAAAAAGpg/gcCqL8scyKo/s1600/20150912_212359.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-PV2plsTVJ3U/VfaUvmVpyyI/AAAAAAAAGpg/gcCqL8scyKo/s320/20150912_212359.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-DsbK9kj7TUA/VfaU0RUtPNI/AAAAAAAAGpo/RFYrxJeImJ8/s1600/20150912_212825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-DsbK9kj7TUA/VfaU0RUtPNI/AAAAAAAAGpo/RFYrxJeImJ8/s320/20150912_212825.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-HnT6eYrXSIc/VfaU5Pr-_UI/AAAAAAAAGpw/EjRbXh4L1no/s1600/20150912_212840.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-HnT6eYrXSIc/VfaU5Pr-_UI/AAAAAAAAGpw/EjRbXh4L1no/s320/20150912_212840.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-hSpGVnuEhlQ/VfaU9Riz9DI/AAAAAAAAGp4/Ri6ns5ud_Kw/s1600/20150912_214509.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-hSpGVnuEhlQ/VfaU9Riz9DI/AAAAAAAAGp4/Ri6ns5ud_Kw/s320/20150912_214509.jpg" /></a></div><br />
De volgende dag keer ik terug en heeft mijn vrouwtje nog een mooi aandenken geregeld.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-9X1FThsk2sw/VfaVKBqPrsI/AAAAAAAAGqI/yN3OND5aOSM/s1600/20150913_122442-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-9X1FThsk2sw/VfaVKBqPrsI/AAAAAAAAGqI/yN3OND5aOSM/s320/20150913_122442-1.jpg" /></a></div><br />
Het was een mooie reis, leuke mensen ontmoet en ook mijn steentje letterlijk en figuurlijk bijgedragen naar het onderzoek voor onderzoek naar een medicijn voor het genezen van energie stofwisselingsziekte. <br />
Zeker de moeite voor herhaling waard !<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-29956696557254826382015-05-09T17:26:00.000+02:002015-05-10T19:21:13.098+02:00Ad6lusjes weekend 1<br />
Vrijdag haal ik Peter op en samen reizen we af naar de Ardennen. Bestemming Coo, welbekend van de watervallen. In het donker komen we aan en na een warm welkom door Laura, Evert, John en Gil stond de Rochefort 10 al klaar. Die ging er prima in na de overigens vlot verlopen reis.<br />
De volgende morgen miezerde het, normaal gesproken zou ik me dan niet buiten op de fiets vertonen, maar de lusjes hebben teveel aantrekkingskracht. Al eerder mocht ik kennismaken met lusje 6.1 en de hunkering om de andere lusjes te rijden overwon al snel de angst voor de nattigheid en kou.<br />
Via de toeristische route fietsen we naar Trois Ponts, de startplaats. Inmiddels was het even droog en na geholpen te hebben met het opzetten van de tent van John, de fietsenmaker van <a href="http://zofietsje.nl">zofietsje.nl</a>, zag ik Gil wegrijden. Ik reed naar hem toe en vroeg hem of hij het goed vond als ik mee reed. Prima antwoordde hij. <br />
Rustig aan begon de klim naar Wanne, de Cote de Aisomont, maar al snel had ik door dat ik Gil niet ging bijhouden op de klimmen. Hij vertelde dat hij naar La Redoute wilde om deze te verkennen, met als doel tijdens de Klimclassic op Hemelvaartsdag de hoogste trede van het podium te betreden. Mijn illusies verdwenen dit werd dus aanklampen. De afdaling vanuit Wanne naar Stavelot is een echte achtbaan, als je veel lef hebt haal je hier enorme snelheden. De natte weg gebood echter tot voorzichtigheid en de snelheid liep niet al te hoog op. De regen kwam soms en ging weer, Gil had het vooral koud dus vooral door blijven fietsen was het devies. De Stockeu op, Gil reed hem ongeveer 1,5 keer in de tijd dat ik deze opklom. Bij het standbeeld van de grote Merckx, zonder nek, natuurlijk de kiekjes voor in mijn geval deze blog.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Lim3_dN3Lmc/VU4UJR72eVI/AAAAAAAAE8U/Qa3B9xi1SEU/s1600/20150425_095903.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Lim3_dN3Lmc/VU4UJR72eVI/AAAAAAAAE8U/Qa3B9xi1SEU/s320/20150425_095903.jpg" /></a></div><br />
We keren terug in Wanne en rijden het volgende lusjes aansluitend, zonder de afdaling naar Trois Ponts te nemen. Via Mont St Jacques keren we terug bij de startplaats. Lusje 6,1 is nu aan de beurt. We klimmen via het hoogspanningsstation naar de top van Ancienne Barriere en dalen vervolgens met een hele groep LBL tourrit rijders ,een stukje af. Zij dalen via de provinciale weg verder naar Trois Ponts, maar we mogen links weer terug klimmen naar het hoogspanningsstation. Daar wacht een mooie afdaling, welke ons via een aantal snelle haarspeld bochten, die onderdeel zijn van Laura's daaltraining, terug brengt in het dorp. Lusje 6.3 is nu aan de beurt, startend met Thier de Coo alwaar ik aan de top een lekke band krijg. Na getop met losdraaiend ventiel bij het loshalen van de pomp en co2 patronen die de band niet wilde vullen, lukt het dan toch om voldoende lucht in de band te krijgen om verantwoord af te dalen naar het huisje in Coo. Bij het huisje de band weer op druk gebracht, de verbruikte materialen en calorieën aangevuld, overtuig ik Gil ervan om toch nog maar weer een lusje te doen. Het was weer even droog toen we, als straftraining, wederom de Thier de Coo opreden. Afgedaald naar Stavelot alwaar ik het minder steile alternatief kies voor de klim naar het standbeeld van de grote Merckx. Gil ziet bakken volk van de LBL toerrit de Stockeu oprijden en besluit daar even de maat te gaan nemen. Ik vrees dat vele aldaar nu een deuk in het imago opgelopen hebben. <br />
We rijden de route verder af, in de afdaling naar Grand Halleux kom ik de streekgenoten tegen van team Westland, welke met een passend 'môge' begroet worden. Als laatste rijden we lusje 6.4 via de Cote de Hezalles. <br />
In de laatste afdaling regent het en we keren snel terug naar het huisje, alwaar Peter en Evert de houtkachel al flink opgestookt hebben zodat onze koude lijven kunnen opwarmen.<br />
Wonderbaarlijk klaart het weer op en we kunnen zowaar het diner buiten in de tuin nuttigen. De rode wijn en Rochefort vloeien welig en al snel gaat het licht bij iedereen uit.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-UBP9gAOMQnA/VU4UJQIql1I/AAAAAAAAE8U/pL9iercWsrA/s1600/20150425_195859.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-UBP9gAOMQnA/VU4UJQIql1I/AAAAAAAAE8U/pL9iercWsrA/s200/20150425_195859.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-aOIXA9EQ7s4/VU4UJcJFEtI/AAAAAAAAE8U/jC-81Abs6r0/s1600/20150425_195849.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-aOIXA9EQ7s4/VU4UJcJFEtI/AAAAAAAAE8U/jC-81Abs6r0/s200/20150425_195849.jpg" /></a></div><br />
<br />
Zondag maakt Gil eieren met spek voor het ontbijt en daarna vertrekken we met als doel La Route te beklimmen. Ik wilde via de Rosier, maar nam in La Gleize een verkeerde afslag waardoor we via Rahier en Xhierfomont een mooie route rijden en weer op de provinciale weg uitkomen. Langs de spoorlijn en de Amblève rijden we naar Remouchamps. Op La Reboute staat het vol met campers met supporters voor de LBL profwedstrijd. Eenmaal boven op La Redoute vraagt Gil of we nog wat foto's kunnen maken. Dus dalen we weer af en nemen de campers en onszelf op de foto. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-wQLEtJPzpcU/VU4UJV_JG-I/AAAAAAAAE8U/2LpI8NHpJxs/s1600/20150426_103741.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-wQLEtJPzpcU/VU4UJV_JG-I/AAAAAAAAE8U/2LpI8NHpJxs/s320/20150426_103741.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-JUcgaCSIIew/VU4UJSE6uMI/AAAAAAAAE8U/DUawuS5_rTc/s1600/20150426_103859.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-JUcgaCSIIew/VU4UJSE6uMI/AAAAAAAAE8U/DUawuS5_rTc/s320/20150426_103859.jpg" /></a></div><br />
Eenmaal boven vervolgen we onze weg. We dalen af via Martinrive naar de voet van de Chambralles. De klim is stevig, maar beloond je met een mooi uitzicht alwaar je de top van La Redoute weer ziet liggen. Via Awaille keren we terug in Remouchamps. We namen de Thier de Nonceveux, bekend als de steilste klim in de Ardennen, ik harkend naar boven, Gil maakt er zijn eigen feestje van. We klimmen door naar de top en via La Reid, Winamplanche en Stoumont keren we via de provinciale weg terug in Trois Ponts. Na wat rust besluit ik nog de klim-kracht training van Laura bij te wonen. Dat houd in dat we op de 50x11 de Cote de Aisomont beklimmen en na de afdaling de Cote de Hezalles op rijden. Ondanks de eerdere inspanningen gaat me dit nog vrij aardig af. Boven op de Cote de Aisomont is het druk. Het profpeleton van LBL is inmiddels de Stockeu over en de volgauto's haasten zich naar de volgende locatie. We wachten even tot deze voorbij gevlogen zijn, en dalen af. In Trois Ponts gaat het langs het kerkje omhoog en boven aan keren we direct terug naar het dorp en vervolgens naar het huisje. Gezamelijk keken we de finish van LBL op de televisie.<br />
Peter en ik besluiten niet te blijven, er word veel regen voorspeld op koningdag en we verlaten de Ardennen na het diner. Ik breng Peter thuis en ben zelf net voor Koningdag ook thuis.Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-14659043775219060722014-11-28T20:28:00.000+01:002014-11-28T20:28:20.014+01:00Clavicula en de nieuwe uitdagingenDaar zat ik dan met mijn ranselverband, een souvenir uit het ziekenhuis van Marche en Famenne. Waar in Nederland de mitella de gebruikelijke remedie is, is het ranselverband dit in Wallonie voor de aandoening die de artsen claviculafractuur noemen en wij in de volksmond sleutelbeenbreuk.<br />
Kon ik mezelf nu een echte wielrenner noemen ? Het voelde in ieder geval niet zo, vooralsnog was wielrennen van de agenda.<br />
<br />
De maand september werd het dus niet fietsen voor mij. Het weer was super, maar het sleutelbeen nog aan het helen.<br />
Eerst werd mijn arm nog dik, vocht ophoping en ontstekingen aan de wonden op je hand zij de huisarts. Antibiotica en de tijd herstelde dit. Omdat ik niet wilde stilzitten ben ik gaan wandelen. <br />
Nu was de gemeente Westland enige jaren geleden verkozen tot lelijkste gemeente van Nederland en tijdens de wandelingen had ik nu ruim gelegenheid om eens te kijken of dit nu anders is. <br />
Ja er zijn nu meer vergezichten, duur betaald door de burgers, maar die waren als het aan de gemeente lag al lang weer volgebouwd. <br />
Ja er is nu enkele honderden meters meer duinlandschap, mat is ontstaan doordat het overstromingsrisico beperkt moet worden. <br />
Verder is er eigenlijk niet veel veranderd concludeerde ik, denk dat we de top5 als gemeente nog steeds wel halen.<br />
<br />
Langzaamaan werd de beweeglijkheid beter, ik prees bijvoorbeeld weer dat ik weer mijn veters kon vastmaken.<br />
Begin oktober voelde ik voldoende stevigheid terugkomen in de arm en schouder en probeerde wat te fiets op de tacx. Dit ging voor het gevoel wel goed.<br />
Half oktober concludeerde de arts aan de hand van een controle röntgenfoto dat de zaak weer aan elkaar zat en na een rondje door de wijk op de racefiets concludeerde ik dat ik deze beter nog in de schuur kon laten staan. Eerst maar even naar de spinningles, alwaar er geen hobbels te nemen zijn en je niet hoeft te remmen.<br />
Een week later was het dan wel zover dat het fietsen op de racefiets ging en vol van dit feit reed ik een veel te intensief rondje. Na een uur was de koek op en ik trok de conclusie dat de duurconditie wel behoorlijk was ingeboed. Maar het weder opbouwen kon weer beginnen.<br />
Gelukkig was het heel oktober nog goed weer.<br />
<br />
Al langere tijd dacht ik erover om mijn fietshobby te combineren met het werven van fondsen voor een goed doel. In de bergen dat lijkt me wel wat, maar niet massaal. Op mijn pad kwam de ride4kids, met als doel het onderzoek naar een geneesmiddel voor stofwisselingsziekte te ondersteunen. Geld inzamelen en drie dagen cols beklimmen in de Pyreneeën, dat lijkt me wel wat.<br />
<br />
Inmiddels ben ik ingeschreven en gestart met de werving, voel je dus vrij om te doneren via het logo aan de rechterzijde van dit blog.Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-49723898119190109062014-09-09T20:14:00.002+02:002014-09-17T15:59:15.593+02:00Trois Ponts en Vélomédiane Claudy Criquiélion<br />
Ik reis op vrijdagmiddag met mijn zus Suzan af naar Trois Ponts. In de avond zullen Edwin met zijn zoon Jesper aankomen. Wij gaan fietsen, zij gaan abseilen, mountainbiken en andere vader-zoon activiteiten doen. Aangekomen in Trois Ponts, neem ik met de auto de route langs het kerkje, waarvan ik weet dat deze leid naar het park. Suzan houd de adem in, dit is steil !. <a href="http://www.kuitenbijters.com/de-cols-en-de-cotes/48-cote-des-hezalles-trois-ponts">Côte des Hezalles</a> heet deze klim. Er zal ook nog wel een andere route zijn zeg ik, immers deze was alleen voor bestemmingsverkeer. Na wat omzwermingen komen we aan in het Landalpark gaan we een rondje fietsen. Park ligt op de Mont Fosse, bij het gehucht St Jacques, dus dalen we eerst af richting Trois Ponts, alwaar we lusje 1 van <a href="http://www.ad6lusjes.nl/">Ad6 Lusjes</a> gaan volgen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-1nSfaa4h_pY/VAyminEw_nI/AAAAAAAADI8/0MAR8wg9ARg/s1600/20140829_182920.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-1nSfaa4h_pY/VAyminEw_nI/AAAAAAAADI8/0MAR8wg9ARg/s200/20140829_182920.jpg" /></a></div>Dat zou het warming-up rondje zijn. Een klim brengt ons uit het dorp. We rijden langs veel braamstruiken, hier nog niet geplukt, de brameneters nemen waarschijnlijk niet de moeite zo ver te klimmen. Suzan vind het al stijl en als we steeds dichter onder de elektriciteitsdraden komen, word het steiler. Niet leuk voor haar, ze vraagt zich werkelijk af of dit wel het warming-up rondje is. We bereiken de top, bij het hoogspanningsstation en dalen richting de provinciale weg N66. Stukje richting Trois Ponts, maar let op, het is na de bocht plots linksaf. We klimmen weer, hier en daar steil. Op de top gaat het weer naar Trois Ponts terug in een vlotte afdaling met mooie 180 graden bocht aan het einde.<br />
Suzan neemt de klim naar St Jaques vanaf de provinciale weg N66, ik die vanuit het dorp langs het kerkje. Lekker steil, dat zeker. Gelukkig heeft de uitzetster van het lusje een smiley getekend op het steilste stuk. Blijven lachen dus !<br />
Ik pik Suzan op en we rijden naar het park terug. <br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-stv3duYq31s/VAymioKtXEI/AAAAAAAADJA/2Qb4mBnXkTU/s1600/IMG-20140831-WA0001.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-stv3duYq31s/VAymioKtXEI/AAAAAAAADJA/2Qb4mBnXkTU/s200/IMG-20140831-WA0001.jpg" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Rm9xZOplBXQ/VAyminezH7I/AAAAAAAADJk/OuBJT8WhpcU/s1600/20140829_194557.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Rm9xZOplBXQ/VAyminezH7I/AAAAAAAADJk/OuBJT8WhpcU/s200/20140829_194557.jpg" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-HPMI9sjSlNQ/VAymir3-fTI/AAAAAAAADJo/3UCszuxn7PA/s1600/20140829_194439.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-HPMI9sjSlNQ/VAymir3-fTI/AAAAAAAADJo/3UCszuxn7PA/s200/20140829_194439.jpg" /></a><br />
<br />
Als we willen eten in Trois Ponts dan vind de italiaan dat hij vol zit, dus eten we traditioneel bij Restaurant de la Place.<br />
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-MDYgGSA3FBU/VAymijG1UYI/AAAAAAAADJA/hVoU76IEJJE/s1600/IMG-20140831-WA0004.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-MDYgGSA3FBU/VAymijG1UYI/AAAAAAAADJA/hVoU76IEJJE/s200/IMG-20140831-WA0004.jpg" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/-cc_LG0RB5sY/VAymiiPrtFI/AAAAAAAADI8/zAfaT1i76dc/s1600/20140829_211730.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-cc_LG0RB5sY/VAymiiPrtFI/AAAAAAAADI8/zAfaT1i76dc/s200/20140829_211730.jpg" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Fs_IKPue6O0/VAymitIUgyI/AAAAAAAADI8/dpciufquW-I/s1600/20140829_205748.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Fs_IKPue6O0/VAymitIUgyI/AAAAAAAADI8/dpciufquW-I/s200/20140829_205748.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
Dag 2<br />
Bergop vanaf de rivierbedding, naar beneden en dat herhaalt men , het recept voor de Vélomédiane Claudy Criquiélion. Suzan en ik vertrekken vanuit St Jacques richting La Roche. De autorit is op zich al een mooi voorproefje van wat komen gaat. Ik motiveer Suzan , die toch twijfels heeft of ze het wel aan kan, onderweg. In La Roche parkeren we vlot en schrijven ons in Suzan de korte variant, Petite Crique, en ik voor de Vélomédiane, oftewel de Crique . Deze laatste is een toertocht maar met tijdmeting, het is geen wedstrijd maar wel met podium. Geen wedstrijd, maar wel medailles. Voor de meeste rijders zal het een stijd worden zonder medailles, die worden verdeelt over een groepje elite renners die het niet tot prof hebben gebracht. De Petite Crique is 60 km korter en ontdaan van de steile stukken, een tocht voor genieters en prima voor Suzan die het met 500 trainingskilometers zal moeten doen. Ik zal regelmating met 12% en meer moeten handelen.<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-R-E9yl-bD38/VAymijCYOdI/AAAAAAAADJo/sH67OzDSmQg/s1600/20140830_082417.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-R-E9yl-bD38/VAymijCYOdI/AAAAAAAADJo/sH67OzDSmQg/s200/20140830_082417.jpg" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-nH0Cmvqy7_0/VAymijKH0wI/AAAAAAAADJo/dExiWi4TqAo/s1600/20140830_081647.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-nH0Cmvqy7_0/VAymijKH0wI/AAAAAAAADJo/dExiWi4TqAo/s200/20140830_081647.jpg" /></a><br />
<br />
We gaan naar de start alwaar we gescheiden worden, de korte route start aansluitend op de lange. Ik sluit achter aan de deelnemers en wacht af. Achter mij loopt het nu snel vol en snel zie ik zie zowel voor als achter me alleen maar fietsers. <br />
<br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-vVmBC56CvK8/VAymikVxNgI/AAAAAAAADJk/4Lv979OI_jY/s1600/20140830_084107.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-vVmBC56CvK8/VAymikVxNgI/AAAAAAAADJk/4Lv979OI_jY/s200/20140830_084107.jpg" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/-b0Xfhv679Io/VAymilEPwiI/AAAAAAAADJk/gkytg1aGzW0/s1600/20140830_084117.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-b0Xfhv679Io/VAymilEPwiI/AAAAAAAADJk/gkytg1aGzW0/s200/20140830_084117.jpg" /></a><br />
De laatste keer dat ik in een startvak stond was in 2011. Het is toch altijd weer een aparte ervaring. Je voelt de spanning, welke sommige trachten te lozen in de Ourthe.<br />
Valt me op dat er een hoop Denen bij staan, praat wat met een man uit Maastricht en de speaker houd ons op de hoogte van de nog te wachten tijd.<br />
Uiteindelijk word er afgeteld en komt de boel op gang. De brug over en klimmen. Ik kan direct een mooi tempo onderhouden en rij met een clubje mee naar voren. Zo gaat het totdat er weer afgedaald word.Op de klim begeleid soms een draaiorgel, soms een band of een accordeon de klim. In dorpjes publiek en kinderen die koekjes aangeven of een handje willen. Dit is echt een evenement dat leeft. Na het eerste zuidelijke lusje keren we terug in La Roche en gaat het richting het oosten. Na wat klimmen de mooie afdaling, waar ik tijdens mijn verslag van <a href="http://wielerbelevenissen.blogspot.nl/2014/05/la-chouffe-classic-24-mei-2014.html">la chouffe classic</a> al overschreef. Het plaatsnaam bord van Maboge doemt op en ik weet al genoeg. De brug steken we over en vanaf nu is het serieus steil, het heet niet voor niets de Mur de Vélomédiane. Over betonplaten, waarvan het gerucht gaat dat deze er liggen omdat het te steil is voor de asfalteer machine. Ik hark naar boven, sommige vliegen me voorbij, sommige staan stil. Boven gekomen gaat het met wat omwegen weer terug naar La Roche. Twee mannen van sunweb-napoleon cycling die me voorbij vlogen in het eerste steile stuk kwam ik later weer tegen met hun team. Zij maken er een trainingsritje van. Ik rijd even met hun mee tot de eerste ravitaillering, waar zij , omdat ze vanuit de auto bevoorraad werden, doorrijden. Snel vult iemand mijn uitgestoken bidon, ik pak ondertussen een reep en wat luikse wafels en weg ben ik weer. Men stelt hier alles in het werk om de stop zo kort mogelijk te laten duren.<br />
Ik keer terug in La Roche en daar mogen we de Col de Haussire nemen. Deze gaat lekker al erger ik me aan de auto van sunweb-napoleon die ik na enkele pogingen kan passeren. Mopper nog wat naar de bijrijder, als je dan met een volgauto gaat rijden, hou het dan alleen bij hoofdwegen en ga niet op die smalle wegen in de weg rijden. Na de top daalt het even naar de provinciale weg, ook hier is de aansluiting prima afgezet en kan je vlot de bocht nemen. Daarna klimt het nog door tot Sampee. In de afdaling raak ik in een groepje, aan elkaar gewaagt, wat de rest van de tijd bij elkaar blijft.<br />
Roche a Frène doemt op, brug over en klimmen. Deze voelt als onbekend, alhoewel ik later zie dat ik al eens reed in de Fleche Wallonie, en duurt toch best lang. Bovengekomen neem ik een plaspauze. Rest gaat voorbij en ik sluit weer achteraan aan. Ondertussen geniet ik van de uitzichten die telkenmale worden aangeboden. Ik stop bij de tweede ravitaillering. De groep deelt zich op in stoppers en doorrijders. Met de stoppers ga ik verder en op de N807 richting Hotton is het linksaf richting het dorpje Melines. Deze bocht was best link omdat er grind lag, blij dat deze goed liep. De Rue de L'Isbelle heet deze weg en een stukje verder duiken we een bossage in met enkele bochten kort achter elkaar. Ik stuur de tweede bocht in en de fiets schuift onder me vandaan. Schraap over het asfalt en al scheldend kom ik tot stilstand. Ik wil opstaan en kan mijn linkerarm niet zonder pijn optillen, ik grijp naar mijn linker schouder en voel daar een deuk die er niet hoort. Sleutelbeen stuk, ik wist het gelijk. Einde van deze Crique en voorlopig de fiets aan de wilgen. Het sluitstuk van de Crique, de Côte de Beffe zal nog moeten wachten tot een volgende keer. <br />
Toen ik om me heen keek zag ik dat ik niet de enige was die er lag, nog twee lagen op de grond. Ik sta dan toch op en de inmiddels gestopte motor van de begeleiding heeft al een ambulance gebeld. Terwijl we staan te wachten zien we nog meer renners vallen. Het is hier echt glad, zonder dat de weg daarvoor aanwijzingen geeft. Na enige tijd komt de ambublance en met drie gaan we mee. <br />
Ik had inmiddels contact met Suzan, de bikkel die net de kleine Crique had afgerond. Ze wacht bij de start, waar ik door de ambulance naartoe word gebracht. In de sporthal is de kleedkamer ingericht als behandellokaal en de dokter stelt vlot de diagnose "clavicula" . Uw mag naar het ziekenhuis met de ambulance. Suzan wacht eerst nog op terugkeer van mijn fiets terwijl ik op de eerste hulp word behandeld. Röntgen foto's worden gemaakt, ik word verder onderzocht en met een cd met de foto's, een sling om de schouders en recept mag ik het ziekenhuis verlaten. Suzan is inmiddels aangekomen en we rijden via de apotheek terug naar het huisje, alwaar we getrakteerd worden op de door Edwin voorbereidde gourmet, het smaakt me prima, al valt het vlees snijden niet mee. <br />
<br />
Dag3<br />
Ik voel me eigenlijk nog wel ok. Pijn is niet ernstig. Na ontbijt gaan Edwin en Jesper mountainbiken. Suzan en ik maken een wandeling genieten van het uitzicht en spotten paddenstoelen. <br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-2uvTV4CPm1I/VAymimSmsWI/AAAAAAAADJo/nQrOgu3yeD8/s1600/20140831_131453.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-2uvTV4CPm1I/VAymimSmsWI/AAAAAAAADJo/nQrOgu3yeD8/s320/20140831_131453.jpg" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-j8AFsjLRsmo/VAymin_Og2I/AAAAAAAADJo/EJvuxrqyy0g/s1600/20140831_131438.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-j8AFsjLRsmo/VAymin_Og2I/AAAAAAAADJo/EJvuxrqyy0g/s320/20140831_131438.jpg" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Vq80B5OmAbY/VAymiiFe1SI/AAAAAAAADJo/GVK9hkHMUog/s1600/20140831_131415.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Vq80B5OmAbY/VAymiiFe1SI/AAAAAAAADJo/GVK9hkHMUog/s320/20140831_131415.jpg" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-TFGE0dyH4ls/VAyminuNamI/AAAAAAAADJo/YobXPEcZZfE/s1600/20140831_140541.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-TFGE0dyH4ls/VAyminuNamI/AAAAAAAADJo/YobXPEcZZfE/s320/20140831_140541.jpg" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-OAvZO1b6krk/VAymih_dQ4I/AAAAAAAADJo/3agF8kPTe-g/s1600/20140831_140534.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-OAvZO1b6krk/VAymih_dQ4I/AAAAAAAADJo/3agF8kPTe-g/s320/20140831_140534.jpg" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-CfoYgNHELBo/VAymioWi4LI/AAAAAAAADJo/iSERtN5TLZA/s1600/20140831_140528.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-CfoYgNHELBo/VAymioWi4LI/AAAAAAAADJo/iSERtN5TLZA/s320/20140831_140528.jpg" /></a><br />
<br />
In de avond rijden we terug, ondanks verwondingen een mooi weekend.<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-29770842128068339252014-07-14T22:14:00.000+02:002014-07-14T22:16:19.306+02:00Weekend Huy en La Namuroise 11 - 13 juli 2014<br />
Als ik vrijdag aankom in Huy is het droog, maar de voorspellingen zijn wisselvallig. Vanuit de kamer van hotel Sirius kijk ik uit over de maas op de koeltorens van de kerncentrale van Thiange. Mooi, maar omstreden staaltje techniek. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-0Eu113JbpBY/U8QpgkZjzZI/AAAAAAAACzc/wn_dnc668b0/s1600/20140711_141536.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-0Eu113JbpBY/U8QpgkZjzZI/AAAAAAAACzc/wn_dnc668b0/s320/20140711_141536.jpg" /></a></div><br />
Ik kleed me om voor de eerste rit. Langs de noordkant maas gaat het richting Andenne, de startplaats van de rit van zaterdag. De diverse betonnen bunkers zijn de stille getuigen van het ooit strategische belang van de natuurlijke loop van de rivier de Maas. Het fietspad is gemaakt van betonplaten en loopt over de Maaskade, dwars door laad en los plaatsen. Oppassen om niet van de kade af te rijden en de diverse bolders te ontwijken. In Andenne ga ik de brug over en via de N90 terug. Stroomafwaarts dat loopt lekker, ik loop in op twee renners. Zij rijden in lange broek en jas, dat je dat nog aandoet bij 18 graden. We rijden kop over kop naar huy. Zij volgde verder de Maas richting Luik en ik kies ervoor de Mur de Huy op te zoeken. De vele pijlen en teksten 'Mur' en 'Huy' leiden je naar de plaats des onheils. Volle bak naar boven, de kapelletjes in de muur aftellend om boven bij het kerkje te eindigen. Ik zoek nog een andere route dan de standaard afdaling via de N66, maar vind die niet. Via de snelle afdaling op N66 keer ik terug naar Huy. Daar krijg ik een stekend insect tegen mijn hoofd au, vervelend, maar gebeurt vaker.<br />
Thier de Huy volgende doelstelling. Rij deze eerst voorbij, maar keer om en sla de weg in. Eerste 20 meter is het asfalt erg slecht, daarna werd het beter. Halverwege vlakt het bij een huis iets af. Als ik voor het huis ben rent een zwarte bouvier de weg op. Deze springt voor mijn fiets en kijkt me aan. Ik kan alleen maar remmen en kom tot stilstand. Nu heb ik in een 15% plus klim niet mijn meest vriendelijke voorkomen, wellicht ziet de hond mij als een gevaar, stapt opzij en grijpt mijn pols. Een cannonade aan scheldwoorden komen uit mij voort. Uit drie gaten in mijn pols stulpt bloed. Pijn scheuten Wtf is dit ? Eerst komt kind het huis uit en die rent verschrikt weer naar binnen om pa en ma te halen. Ze nemen hun verantwoording en verzorgen me. Ontsmetten, verbandje erop, even bijkomen. Pa spreekt wat Nederlands en brengt me naar de eerste hulp van het hospitaal in Huy. Daar krijg ik nieuw verband en tetanusinjecties. De dokter meld dat ik nog twee keer terug moet bij de huisdokter voor herhaalinjecties en dat de penicilline opgemaakt moet worden.<br />
Ik haal de medicijnen bij de apotheek en keer terug naar het hotel. Gelukkig zakt de pijn wat weg. Ik eet een pizza op een terrasje en loop een stukje door Huy. Ik besluit het Fort van Huy op te lopen. Een pad met allerhande bestrating, trappen van diverse makelij. Andere kant onverhard naar beneden met soms een trap. Goed voor de kuiten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-6YyCpLtMAqs/U8Q5sU9E-eI/AAAAAAAAC0k/jpe55RO_BNM/s1600/20140711_192356.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-6YyCpLtMAqs/U8Q5sU9E-eI/AAAAAAAAC0k/jpe55RO_BNM/s320/20140711_192356.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-_se-N-Y1fao/U8QpbfcML9I/AAAAAAAACzU/zKvG1uxnE_M/s1600/20140711_201721.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-_se-N-Y1fao/U8QpbfcML9I/AAAAAAAACzU/zKvG1uxnE_M/s320/20140711_201721.jpg" /></a></div><br />
Op de terug weg naar het hotel sta ik even stil bij het indrukwekkende monument voor de gevallen soldaten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-wWsw_FB0n90/U8Q5lQXHsnI/AAAAAAAAC0c/0uipJ9dB2tA/s1600/20140711_203652.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-wWsw_FB0n90/U8Q5lQXHsnI/AAAAAAAAC0c/0uipJ9dB2tA/s320/20140711_203652.jpg" /></a></div><br />
Volgende morgen ontbijt is en als ik vertrek dan miezert het. Ik kies nu voor het fietspad richting Andenne aan de zuidkant van de Maas, parallel aan de N90. Het fietspad aan deze kant is beter dan die aan de noordkant. De hartslag is wel hoger dan gisteren, maar ook genezen kost energie. Na enige omzwermingen in Andenne kom ik aan bij de Andenne Arena. Ik had al besloten om niet de full-monty te rijden, maar ik wil wel een route die over de Citadel van Namen gaat. Een mooie combi van mijn liefde voor fietsen en militaire bouwwerken zal ik maar zeggen. De kortste versie die over de Citadel gaat is 130 km, de keuze was snel gemaakt. Als ik de route staat te bekijken op een grote kaart stapt iemand van de organisatie op me af en gaat de routes toelichten. Waar zijn de splitsingen en waar zijn de mooie plekjes. Wat een aangename service ! Na de uitleg vertrek ik. Eerste stuk is langs de Maas richting Namen. Vlak dus en ik sluit aan bij twee renners, waarvan een in granfondoteam.be tenue. Naïef als ik ben dacht ik dat ik er wel bij kon blijven tot de citadel. De droom duurde echter maar tot de eerste klim. Ik poogde nog om bij te blijven, maar dat ging ik niet volhouden. Ze reden vlot weg toen ik de brui eraan gaf en op eigen tempo verder ging. Iedere klim trakteerde de fietser op vergezichten, welke helaas door mist en miezer niet altijd zo goed te zien waren. Nog voor de citadel werd ik ingehaald door twee lokale renners. Die kon ik wel net bijhouden, maar nog voor de citadel raakte ik ze kwijt omdat ze net even later bij een spoorovergang aankwamen en deze net dichtging achter mij. Eenmaal de citadel over waren ze er weer. Nu reden ze zo hard dat ik er niet bij kon blijven. Het weer klaarde wat op en bij de eerste verzorging kon het hesje uit. De keuze bij deze verzorging was prima, maar bijzonder. Chips, chocolade, kaas en diverse cakes stonden naast bekende zaken als bananen en luikse wafels op het buffet. Zeg maar voor ieder wat wils.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-fegA1GuttsQ/U8QpRSLCGfI/AAAAAAAACzM/-1iHygYcF2g/s1600/20140712_102831.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-fegA1GuttsQ/U8QpRSLCGfI/AAAAAAAACzM/-1iHygYcF2g/s320/20140712_102831.jpg" /></a></div><br />
De twee renners die mij los reden stonden er al en toen ik wegging waren ze nog steeds aan het kletsen. Ik vermoedde al een herhaling van zaken en zo geschiedde. Erop en erover gingen ze weer. Later zag ik ze weer op afstand en toen het echt naar beneden ging liep ik in. Aan het begin van de de vallei van de Molignée, een zijrivier van de Maas, groepeerden we en kop over kop ging het met 40+ richting de Maas. Daarna was ik er goed doorheen. Nog een stukje sleurde ik me mee, maar bij de eerste echte klim was het over en uit. Nu maar zien thuis te komen met de energie die er nog is. Ik word op de <br />
Rue Haie aux Faulx klim getrakteerd op kasseien in de bochten. Gelukkig dalen we hier niet af, ze liggen er glad en ongelijk bij. Normaal is het stuiteren vervelend, maar met een door bouvierbek gemolesteerde pols zijn de stukken pijnlijk. Gelukkig zijn het korte stukjes en word het daarna weer asfalt op de rechte stukken. Ik begrijp de gedachte hiervan niet, hadden ze een asfaltmachine die niet de bocht om kon ofzo ?<br />
De vergezichten continueerden en bij de tweede verzorging trof ik de twee renners weer en bedankte ze me op mijn beste Frans.<br />
Nog een kilometer of dertig naar de finish, met die gedachte telde ik de kilometers af. Ik haalde zowaar nog best veel andere in en uiteindelijk bracht de laatste afdaling me terug in Andenne. Even bijkomen en weer richting het hotel. Ging niet vanzelf maar naar een tijdje licht dalend ronddraaien langs de Maas bedacht ik met om toch maar nog een klimmetje te doen wat ik eerder had gezien. De Vieux Thier, eigenlijk verboden in te rijden, maar toch gedaan. Veel steiler vind je ze niet zal ik maar zeggen. Het pepte wel de hoogtemeters op en via de afdaling van de N689 keer ik weer terug in hotel.<br />
<br />
In de avond rij ik met de auto richting Luik. Ik eet daar een hamburger. Op de terugweg zie ik een kasteel op de rotsen, Chateau de Chokier. Ik zoek de weg naar boven op. Via een omweg kom ik bij het kasteel. De weg is onverhard, helaas dus niet voor de racefiets. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-m2gR3Gw8ToI/U8Qo5EDzggI/AAAAAAAACy8/5lvOFjHfAPA/s1600/20140712_192120.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-m2gR3Gw8ToI/U8Qo5EDzggI/AAAAAAAACy8/5lvOFjHfAPA/s320/20140712_192120.jpg" /></a></div><br />
Ik vind nog wel een andere klim naar het plaatsje Stockay. <br />
Volgende morgen na het ontbijt keer ik terug om deze klim met de fiets te doen. Thier de Riga heet ze en is 22% volgens het bordje. Gelukkig is het droog en niet glad. Ik sleep mezelf naar boven, de vermoeidheid is goed te merken in de benen. Als ik afdaal steek ik de Maas over en zoek wat klimwerk vanuit Thiange. Ik kom weer uit op Mont Mosan, alwaar ook de Muy de Huy op eindigd. Via de snelle afdaling van de N66 keer ik terug in Huy en besluit de klim van Thier de Huy af te maken. De hond blaft wel, maar is gelukkig niet los.<br />
Als ik bovenkom en een afdaling zoek, is de weg geblokkeerd wegens een race evenement. Ik daal de Thier de Huy weer af, nu is het slechte asfalt pas echt goed merkbaar. Als laatste klim ik nog via de Rue des Larrons, eerst kasseien, daarna tussen de muren van de kerktuin door, de Mur op. Het toetje, de N66 afdaling is weer machtig. Na wat omzwervingen door Huy keer ik terug naar het hotel en vertrek daarna weer naar Nederland.<br />
Ondanks de toetakelingen op vrijdag was het toch een mooi weekend. De La Namuroise is een mooie rit en voor herhaling vatbaar.<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-19717877220574975732014-07-03T20:25:00.000+02:002014-07-03T20:28:10.544+02:00Weekend Thüringenwald 27 juni - 30 juni 2014Ik had dit jaar geen plannen om naar het hooggebergte te gaan, dus toen ik van Cor en Linda van MMtravel een e-mail ontving met een lang weekend Thüringenwald twijfelde ik geen moment en schreef me in. De bus vertrok vrijdag vanuit de Meern, alwaar ik kennis maakte met Laura. In de bus waren al de 'oude' bekenden Pieter en Aart aanwezig, evenals Chrisjaap, Willem en Ineke. In Nijmegen stapte Henk later op.<br />
De rit naar de voormalige DDR voorliep voorspoedig en we kletste wat af in de bus. Verwachtingen werden geschept en herinneringen opgehaald. Rond een uur of drie stopte de bus in Eisenbach alwaar we met de fiets verder gingen.<br />
Glooiend terrein lag voor ons. We peddelde richting het hotel. Door dorpjes met vakwerkhuisjes, afgewisseld met oostduitse karakterloze bouwwerken. De Trabant en Wartburg bleken hier net zo zeldzaam in het straatbeeld als bij ons de Opel Kadett.<br />
<br />
Nadat ik me verremde in een haarspeld, besloot Laura ons vrijblijvend daalles te geven. We passeerde een kunstmatige waterval, al was die niet bijzonder voor zover je met 60 per uur dat kan zien en een authentieke boogbrug van de spoorwegen. Deze kondigde de laatste klim aan en nadat we boven waren daalde we af naar Friedrichroda.<br />
<br />
De DDR vakantieorganisatie bouwde daar een voor privilegieerde burgers vakantieoord, <a href="https://flic.kr/p/8WbTiu">FDGB-Ferienheim „August Bebel“</a>. Een kolos uit beton, bruinsteen en graniet voor 1500 gasten. In het westen waren in de jaren 70 de ledenradiator en granieten trappen al iets uit vervlogen tijd, maar in de DDR gold dit blijkbaar als modern. De werkende menigte kon hier verblijven, maar natuurlijk wel als het politbureau dit goed vond. Na een update werd dit het Ahorn Berghotel, alwaar we zouden verblijven. Wat gebleven is naast het graniet en de radiatoren, is de geur van bruinsteen, welke me herinnerde aan een eerder verblijf in Gotha begin jaren 90 van de vorige eeuw. Gelukkig konden hier de ramen goed open, zodat de droge lucht ververst kon worden. <br />
We gingen snel douchen om aan te schuiven aan het diner in de enorme eetzaal. Ik genood van een heerlijke maaltijd en besloot op tijd naar bed te gaan.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Jphnlu70Zjc/U7WdLaJqhMI/AAAAAAAACoY/UvO-_fNkCek/s1600/20140628_095256" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Jphnlu70Zjc/U7WdLaJqhMI/AAAAAAAACoY/UvO-_fNkCek/s320/20140628_095256" /></a></div><br />
De volgende morgen genoten van goed ontbijt en vervolgens vertrokken. Na enig omzwerven toch de weg gevonden richting Georgenthal. Na ca 25km een was er een mooie klim en daar maar eens gekeken wat de benen deden. Ging lekker en bovenaan stond de bus, dus gelijk een bakkie koffie gedaan. De tocht vervolgde, maar helaas kreeg Henk pech met zijn fiets. Voor derrailleur werkte niet meer goed. Henk ging de fietsenmaker opzoeken en wij zette de reis voort naar het skidorp Oberhof. Een mooie rustige klim naar boven. Boven op de skipiste de afdaling in alwaar de tegenwind onze snelheid beperkte. Na de laatste stop in Rotterode ging het regenen, maar we besloten om in klein comité toch verder te rijden. De klim vanuit Kleinsmaldenkalden konden we van de dag ervoor en ook de afdaling met een bocht met asfaltgeulen erin ook. Op de kasseienklim naar het hotel werden de benen nog eens getest, op de natte stenen ging het slippend naar boven. Aangekomen in het hotel douchen en de dag doornemen. Pieter prepareerde voor Henk mijn reserve fiets, omdat de schade aan de fiets van Henk niet te herstellen was.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-xSVFQEAX8yc/U7WdHNYb2fI/AAAAAAAACoA/k6L0lDSglh0/s1600/20140628_174435" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-xSVFQEAX8yc/U7WdHNYb2fI/AAAAAAAACoA/k6L0lDSglh0/s320/20140628_174435" /></a></div><br />
Zondag, de dag dat Nederland zich zou moeten bewijzen tegen Mexico op het WK voetbal, regende het. Voorspellingen waren ook niet goed, maar als Hollanders lieten we ons niet kennen en vertrokken. Het was niet echt koud en de regen viel voor Hollandse normen ook wel mee. De laatste afdaling van de dag ervoor, was de eerste klim van de dag. In Smaldenkalden een bakkie in de bus. Gelukkig klaarde het daarna toch een beetje op. We hadden al besloten de geplande route in te korten tot ca 100 km en dus gingen we vanaf Viernau direct richting Zella-Mehlis. Deze mooie route bracht ons via Georgenthal weer in Friedrichroda. Laatste uurtje was het weer droog. In de middag nog een paar baantjes getrokken in het zwembad van het hotel en vervolgens geprepareerd voor de voetbal. Gelukkig klaarde ook voor de Nederlanderse voetballers de boel op, ze wonnen en de Mexicanen konden naar huis !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-yORsQ_H6ZYw/U7WdTCeHSoI/AAAAAAAACpA/gz2NBMyNXno/s1600/IMG-20140629-WA0002" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-yORsQ_H6ZYw/U7WdTCeHSoI/AAAAAAAACpA/gz2NBMyNXno/s200/IMG-20140629-WA0002" /></a></div><br />
Laatste dag de de koffer gepakt en na het ontbijt gingen wij op de fiets richting Kassel. Door Eisenach naar de B7 gereden, alwaar we na 50 km de resten van het ijzeren gordijn passeerden. Later drong het tot ons door dat we daar wel even een fotomomentje van hadden kunnen maken, maar helaas. Even na Datterode besloten we dat het mooi genoeg was en laden de fietsen in de bus. Een goede keuze zo bleek, want na 10 minuten in de bus begon het te regenen.<br />
Vlot reisde we weer richting Nederland en even voor 19:00 uur was ik weer thuis.<br />
<br />
Een mooie reis naar een niet zo voor de hand liggende bestemming, alle medereizigers bedankt !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-JLa6Js5QQ08/U7WcYd4KIKI/AAAAAAAACnk/IjjRh-fGSvs/s1600/20140628_093204+groepsfoto+00.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-JLa6Js5QQ08/U7WcYd4KIKI/AAAAAAAACnk/IjjRh-fGSvs/s320/20140628_093204+groepsfoto+00.jpg" /></a></div><br />
De routes :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-OnVrfM4FUAA/U7Wf5jo6AvI/AAAAAAAACqc/TspM2ljvXN8/s1600/Strava+Multiple+Ride+Mapper+-+thuringenwald.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-OnVrfM4FUAA/U7Wf5jo6AvI/AAAAAAAACqc/TspM2ljvXN8/s400/Strava+Multiple+Ride+Mapper+-+thuringenwald.jpg" /></a></div><br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-12876059708027928422014-05-29T20:43:00.001+02:002014-05-29T20:43:30.802+02:00Cube Streamer R.I.P. 9 maart 2009 - 29 mei 2014<br />
Mijn verjaardagscadeau uit 2009 , een Cube Streamer. <br />
<br />
Na wikken en wegen viel de keuze op deze fiets als opvolger van de Merida. De lessen geleerd vanuit deze eerste fiets werden meegenomen. Betere remmen, betere versnelling, betere wielen. <br />
<br />
Samen met de Cube trok ik over de Alpen, door de Ardennen en vele kilometers in Nederland. <br />
<br />
In 2014 kwam er een nieuw verjaardagscadeau, een Trek. Deze mocht alleen nog bij mooi weer naar buiten, de Cube was er voor het vuile werk. <br />
Vandaag waren de wegen nat en vies, de Cube kwam na weken binnen weer uit de schuur. <br />
<br />
Deze rit bleek echter het aluminium fataal.<br />
<br />
Alsof de Cube zijn lot niet wilde afwachten, al hangende naast de glimmende Trek, liet de Cube het plotseling, zonder aankondiging, voor gezien. Alsof zijn aorta plots openscheurde, zo brak de onderste framebuis af bij het balhoofd, fataal en onomkeerbaar.<br />
Gelukkig zonder lichamelijke gevolgen voor de berijder. <br />
<br />
Vitale onderdelen zullen worden hergebruikt, minder vitale worden gerecycled, sommige delen zullen worden bewaard, maar de vele trouwe kilometers zullen in herinnering bij blijven.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-PH1HIw9QZkk/U4d-Cm4Sl3I/AAAAAAAACfE/U3fNwP0ueF4/s1600/20140529_155329.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-PH1HIw9QZkk/U4d-Cm4Sl3I/AAAAAAAACfE/U3fNwP0ueF4/s400/20140529_155329.jpg" /></a></div>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-2869009600288792402014-05-27T19:03:00.001+02:002014-06-01T19:09:08.700+02:00La Chouffe Classic 24 mei 2014<br />
Op dit medium is het al lange tijd stil. Gebrek aan inspiratie, ziekte en gesukkel weerhielden me van fietsritten en bloggen daarover. Gelukkig kwam rond maart van dit jaar de energie weer terug en nam ik me voor La chouffe classic, welke al lang op het verlangenlijstje staat, met stift op de agenda te zetten. Wat de afstand zou worden zou ik wel zien, meedoen en uitrijden vond ik al een mijlpaal op zich. In de omgeving van Houffalize had ik eigenlijk nog nooit gefietst, veel zuidelijker dan baraque fraiture komen de tochten vanuit Luik niet, tenminste als je niet een 200km plus variant rijd.<br />
<br />
Hotel gezocht en gevonden in La Roche-en-ardenne, of La Roche zoals ze het lokaal noemen. Toch nog een 25 km van de start maar toch besloten om op de fiets naar Houffalize te gaan en daar de 110km variant van La chouffe classic te rijden.<br />
<br />
De pret begon echter al vrijdag. Eerst nog even wat verkeersperikelen op de ring van Antwerpen, maar na Namen ging het over de N4. Nu kennen we in Nederland ook N wegen, soms een tweebaansweg die je trakteert op een rode verkeerslichtzone in ieder dorp, soms een snelweg welke om politieke redenen geen A notitie mag hebben. Maar nooit harder dan 100. De N4 in de Ardennen is anders. Gaat op en neer, trakteert je op de mooiste uitzichten zodat het ardennen gevoel al naar boven komt. Dat alles tot 120 km per uur.<br />
Na de afslag richting La Roche nog een mooie afdaling die ook met de auto een uitdaging is. <br />
Aangekomen in hotel bleek het weer prima, graad of 21 met zon. Direct de fiets gepakt en diverse routes vanuit het dorp gereden. La Roche ligt aan de rivier de Ourte, en wel zodanig dat iedere route omhoog loopt. Feest voor de klimmer dus.<br />
<br />
Zaterdag op de fiets naar Houffalize. Dus direct oplopende weg, dat ging niet echt soepel. Het was ook nog fris en wolken dreigden. Bij de start scheen het zonnetje gelukkig, jasje uit en gestart. Stuk wat ik eerst omhoog was gereden daalde nu af, begon me beter te voelen en toen het ging stijgen lukte het ook goed. Na 40 km kom je dan weer in La Roche. Even wat eten en drinken , daarna begon het serieuzere werk. Binnenblad geschakeld voor de col de haussiere, een beste kuitenbijter.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-IIk6op3uxcQ/U4S_xfmZt5I/AAAAAAAACbY/S8jptDD3Cek/s1600/20140523_164656.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-IIk6op3uxcQ/U4S_xfmZt5I/AAAAAAAACbY/S8jptDD3Cek/s320/20140523_164656.jpg" /></a></div>Nu had ik deze vrijdag ook al gereden, dat geeft toch altijd een voordeel vind ik. Ging niet vanzelf, maar wel goed. Daarna volgde de stijgingen met regelmaat elkaar op. Ik zat inmiddels op 80 km en benen sputterde nu regelmatig tegen, dan maar op karakter en zo waar er stond een bord "volgende helling 34 km" . Dat is goed nieuws, hoewel er best nog klimwerk in zat was het tot de tweede stop voornamelijk dalend vals plat. Zo kwam ik weer wat bij, na de tweede stop was het nog 30 km naar Houffalize, zeg maar vanaf de beneluxtunnel naar huis, mentaal te doen. Bij achouffe brouwerij kon nog een glas genuttigd worden, maar die sloeg ik even over, wat achteraf niet onverstandig was. Nog twee klimmen, beide getimed, waarvan de laatste, Rue de Saint Roch, een killer is. <br />
Voor de laatste klim werd er eerst terug gereden naar Houffalize, maar daar krijg je de mentale klap, dat je nog een 5km ommetje mag maken over de <a href="http://www.sport.be/cycling/nl/hellingen/info.html?Route_ID=122">Rue de Saint Roch</a> En dan is de helling daar, plots moet je kleine blad schakelen en is het stijl omhoog. Vele haakten hieraf, te voet verder, gestrand vlak voor de streep. Al harkend bovengekomen werd ik eerst getrakteerd op een mooie afdaling en daarna de fles achouffe bier.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-oBmjPUBNeTc/U4TC3cxYJGI/AAAAAAAACcA/9xydL1Vrvxo/s1600/20140524_141041.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-oBmjPUBNeTc/U4TC3cxYJGI/AAAAAAAACcA/9xydL1Vrvxo/s200/20140524_141041.jpg" /></a></div>Die smaakte prima, maar plots werd het bewolkt, temperatuur daalde en bedacht ik maar eens de laatste 25 km naar het hotel terug te rijden. Dat bier naar je benen zakt werd met duidelijk, geen power meer, dan maar rustig terug. Nu viel dat gelukkig mee, beetje klimmen en daarna de afdaling naar La Roche. Wat ik niet verwacht had toen ik deze opreed is dat het een fantastisch afdaling is, lekker snel en overzichtelijk. Deze bracht me dus snel terug naar het hotel, alwaar het zonnetje scheen.<br />
<br />
<br />
Op het terras de dag nog even laten passeren, onder het genot van een achouffe, overheersend met een gevoel van trots op mezelf.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Y4SUvCmnETw/U4TDMlhbtKI/AAAAAAAACcc/MVAt1XxMAVU/s1600/20140523_182823.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Y4SUvCmnETw/U4TDMlhbtKI/AAAAAAAACcc/MVAt1XxMAVU/s320/20140523_182823.jpg" /></a></div><br />
Zondag nog even de fiets gepakt, voordat de reis naar huis werd gemaakt. Ook in de ardennen houden asfaltwegen soms op en word het onverhard. Nu laat ik me daardoor niet direct uit het veld slaan, dus gewoon maar even doorrijden.<br />
Echter op afdalingen op onverhard zijn toch wel weer andere koek. Gewoon niet teveel snelheid maken en opletten niet weg te glijden lukte het wel. Na wat rondzwervingen door het bos komt het asfalt dan toch weer en stond ik weer ongeveer naast het hotel, een totaal verkeerde kant van wat ik had verwacht. Nog even wat andere wegen gereden, waarvan ik wel zeker wist dat ze een asfaltlaag hadden en naar huis teruggereden.<br />
<br />
La Roche, mooi gebied om nog eens terug te keren. <br />
<br />
En er waren ook nog tijdmetingen :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicGd9iaI1-zfAnRWF3pJcC5eXnJjWr_QuwLEaLf7CEloZXhB7z_ZKuRbX-w63K29P82FyqvfRJz2iuWICMkd4fnRtlJKUn8EBo8jXA9zuvEqjniukZwLpa57vR_dLQ2xTPfTcDbH6_tok/s1600/achouffe+2014+tijden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicGd9iaI1-zfAnRWF3pJcC5eXnJjWr_QuwLEaLf7CEloZXhB7z_ZKuRbX-w63K29P82FyqvfRJz2iuWICMkd4fnRtlJKUn8EBo8jXA9zuvEqjniukZwLpa57vR_dLQ2xTPfTcDbH6_tok/s400/achouffe+2014+tijden.jpg" /></a></div><br />
De ritten :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB-rRHDK6PjROJiMLCgXLijeEjPWDBuHl-a0YtEOwu2EB4MC9lyHW0yjlIhONCpAe0QGrOAgnsHDsgZcz-_Lz_KUgsM3eXMhOBsIYuZo0f6FVEvZ-WotTtuls8qfyc0lKJKrBa4_9DIC4/s1600/Strava+Multiple+Ride+Mapper+-+ardennen+mei+2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB-rRHDK6PjROJiMLCgXLijeEjPWDBuHl-a0YtEOwu2EB4MC9lyHW0yjlIhONCpAe0QGrOAgnsHDsgZcz-_Lz_KUgsM3eXMhOBsIYuZo0f6FVEvZ-WotTtuls8qfyc0lKJKrBa4_9DIC4/s400/Strava+Multiple+Ride+Mapper+-+ardennen+mei+2014.jpg" /></a></div><br />
La Roche :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-BeT3v3mYXyw/U4TEcRtMZcI/AAAAAAAACdY/3nhxSpWVyTM/s1600/20140523_155507.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-BeT3v3mYXyw/U4TEcRtMZcI/AAAAAAAACdY/3nhxSpWVyTM/s400/20140523_155507.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-9pBggg6ilCo/U4TEce314lI/AAAAAAAACdY/g2-j6tQDDTY/s1600/20140523_170226.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-9pBggg6ilCo/U4TEce314lI/AAAAAAAACdY/g2-j6tQDDTY/s400/20140523_170226.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-OrTbj-6wyjo/U4TEcaKMbII/AAAAAAAACdY/364CtpQyaBg/s1600/20140523_155515.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-OrTbj-6wyjo/U4TEcaKMbII/AAAAAAAACdY/364CtpQyaBg/s400/20140523_155515.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-nFK7Ic2Mp4w/U4TEccQt9OI/AAAAAAAACdY/g5YREQ7uz98/s1600/20140523_181323.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-nFK7Ic2Mp4w/U4TEccQt9OI/AAAAAAAACdY/g5YREQ7uz98/s400/20140523_181323.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-5NWWi5KR7PY/U4TEccsj-TI/AAAAAAAACdY/P_DgHlAMooM/s1600/20140523_181552.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-5NWWi5KR7PY/U4TEccsj-TI/AAAAAAAACdY/P_DgHlAMooM/s400/20140523_181552.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-J3aZjv2NOoE/U4TEcY-kiuI/AAAAAAAACdY/FqFs1G9dRXg/s1600/20140523_181808.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-J3aZjv2NOoE/U4TEcY-kiuI/AAAAAAAACdY/FqFs1G9dRXg/s400/20140523_181808.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-sCZ51TGtr8Q/U4TEcUl606I/AAAAAAAACdY/W4jSjTq-4ZQ/s1600/20140523_182018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-sCZ51TGtr8Q/U4TEcUl606I/AAAAAAAACdY/W4jSjTq-4ZQ/s400/20140523_182018.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-IKdH7XXxo1Q/U4TEcfGtsHI/AAAAAAAACdY/rQtg8Di52XE/s1600/20140523_203907.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-IKdH7XXxo1Q/U4TEcfGtsHI/AAAAAAAACdY/rQtg8Di52XE/s400/20140523_203907.jpg" /></a></div>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-86876522384321927272013-03-20T21:08:00.000+01:002013-03-20T21:08:14.420+01:00Joop Zoetemelk Classic 16 maart 2013<br />
Er zijn inmiddels al wat crocussen die zich bloeiend boven de grond wagen. Echter word deze actie vandaag bruut afgestraft door windkracht 5. Een voorjaar is het nog niet, maar 'La Prima Donna' is op zondag en dus word er op zaterdag de Joop Zoetemelk Classic gereden.<br />
Kou en trainingsachterstand doen me besluiten de 100 km te kiezen ipv de 150 km. De weersvoorspelling gaf in de middag regen aan dus dat motiveerde nog minder de lange afstand te doen. Deze zat er overigens naast, het bleef ook in de middag droog.<br />
Eerste kilometers was het wat druk, maar al snel ging het over bredere boerenwegen en was het ruim baan. Voor de wind een eitje, tegen zwaar afzien. Dat is rijden in de polder.<br />
De versnaperingen bij de stop liet ik links liggen, in de wind op de kou gaan staan trok niet echt. De pijl sloeg ik ook over en ik miste uiteindelijk 8 kilometer. Niet dat ik dat erg vond overigens.<br />
De route bleef rustig, mede omdat de organisatie de route vrijwel geheel gescheiden was van de andere afstanden. Tegenwind restte mij nog tot aan de finish.<br />
Koud maar voldaan ging het over de bult en finish. Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-81570364585814320652013-03-03T22:00:00.000+01:002013-03-03T22:00:00.220+01:00Voorjaarstocht TTV 3 maart 2013Hoewel het voorjaar nog niet echt van zich laat zien, reizen Nico, Corno, Rinus en ik toch af naar Veenendaal voor een 100 km Voorjaarstocht van TTV over de veluwe. <br />
Dit keer geen aaneenrijging van de heuvels maar glooiend door bossen en weilanden. De Wageningseberg was de enige klim van met een naam die erin zat, verder vlak met zo nu en dan vals plat.<br />
In het begin met vier rijdend raapten we steeds weer andere groepjes op. Op een kilometer of 40 kwamen we in een grotere groep en ging het gas er lekker op. Draaiend met een man of acht gingen we richting de appeltaart in Harskamp.<br />
Na de stop weer met vier ronddraaiend, het recept van de eerste 40km herhalend. Op 80 km zaten er al een aantal flink stuk. Wat viaducten en tussensprinten van Corno zorgden voor breuken in de groep, het meeste kwam wel weer terug en ging het tempo werd dan weer opgeschroeft. Laatste klimmetje over de spoorlijn en daar was Veenendaal al. <br />
<br />
Een meerijder uit de groep sprong hard weg op dit klimmetje, wij konden niet antwoorden en ik besloot als laatste ook dan om maar een beetje langzamer terug te rijden tot de finish.<br />
<br />
Afgelopen weken had ik niet het idee dat ik erg veel vorm had, maar dit ritje liep erg lekker. Het was een frisse voorjaarsrit, maar zonder nattigheid en wind.<br />
<br />
De kop is eraf, dit smaakt naar meer, laat het nu maar echt voorjaar worden.<br />
<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-44949381094406715132012-10-20T13:12:00.000+02:002012-10-20T13:12:33.796+02:00Het nieuwe wielrennen<br />
Ach de geschiedenis herhaalt zich weer eens. Er blijkt georganiseerd doping te zijn gebruikt in de wielersport. Niets nieuws, wie herinnerd zich eind vorige eeuw de TVM toestanden nog. Auto's vol EPO , volgens de russische dokter bedoelt voor kinderen met nierproblemen in Rusland en daar niet te verkrijgen, stalen gezichten, terugtrekkende sponsors. <br />
Niets nieuws dus.<br />
Het zal zo blijven gaan. Je kan controleren wat je wilt, valsspelers zullen er altijd zijn. <br />
<br />
Zijn er andere opties ? Jazeker, verander de spelregels.<br />
<br />
Je zou kunnen denken aan een bewijs eerst je onschuld voordat je mag meedoen, maar dan loop je tegen dezelfde problemen aan. <br />
Andere mogelijkheid is soort gezamenlijk aflaat systeem. Naar voorbeeld van de thuiskopieheffing. Je bent dus bij voorbaat een crimineel als je iets koopt wat met wielrennen te maken heeft, maar omdat je betaald is het dan toch weer goed. Geen doping controles meer, maar bij de koop van iedere fiets, shirt of energiereep dokken. <br />
<br />
De opbrengsten stop je vervolgens in een stichting met schimmige boekhouding die daaruit de afvloei regelingen van de dopingcontroleurs kan betalen en natuurlijk de riante vergoedingen voor haar bestuurders. Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-31764720166437418592012-10-07T22:03:00.002+02:002012-10-07T22:09:03.154+02:00Fietsreis Frankrijk deel 3Vandaag een korte rit op het programma. Beetje rondtoeren en de <a href="http://www.dekaleberg.nl/">Mont Ventoux</a> vanuit Bedoin oprijden. Alvast ter opwarming voor de dag erop, dan mag je zo vaak je wilt of kunt dit doen. Vanaf het hotel vertrokken we naar Bedoin, via de <a href="http://users.telenet.be/buisse/t_nesque.htm">Gorges de la Nesque</a>. Wederom een traktatie van uitzichten, op een licht dalend parcours. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHYf35PwuI68WADH-5GD0yee15OY2HnH_P7a9Qk__pZO-N8zwcl-C-0k-iyx4_P4_xV_B3sTB1JDIwthzQ7ofjKr0nfn-XGMQ1Wyl1dz2sqUk99QTdtxC8UE8cmHkU4naZrvaBy4a3TrM/s1600/Gorges+de+la+Nesque5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHYf35PwuI68WADH-5GD0yee15OY2HnH_P7a9Qk__pZO-N8zwcl-C-0k-iyx4_P4_xV_B3sTB1JDIwthzQ7ofjKr0nfn-XGMQ1Wyl1dz2sqUk99QTdtxC8UE8cmHkU4naZrvaBy4a3TrM/s320/Gorges+de+la+Nesque5.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHV6YkE6Q_II5BBFhL8pLjDEew9-4DlU3Eu2dS7SXGgYzRtbFt8RQVCoL_AzErF4h1HI2ZNoK9yk2uNJx-lgRJqMJRKxesnmfXbAfYX_iHC5qKigK5dyFSuy9vRVXEcO482OM3Rgmf4Qo/s1600/Gorges+de+la+Nesque1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHV6YkE6Q_II5BBFhL8pLjDEew9-4DlU3Eu2dS7SXGgYzRtbFt8RQVCoL_AzErF4h1HI2ZNoK9yk2uNJx-lgRJqMJRKxesnmfXbAfYX_iHC5qKigK5dyFSuy9vRVXEcO482OM3Rgmf4Qo/s320/Gorges+de+la+Nesque1.jpg" /></a></div><br />
Mooie opwarming voor wat komen gaat. In Villes sur Auzon een bakkie en vervolgens door naar Bedoin. De witte top met toren lag continue in het vizier tijdens de rit langs de wijnvelden. Dit uitzicht boezemde blijkbaar zoveel angst in dat het tempo steeds trager werd. In Bedoin werden we op pizza getrakteerd door de reisleiding en nadat er genoeg moed ingegeten was werd er nog een foto gemaakt aan de voet van de Mont Ventoux. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq4866m-Ic-J0gDjdeO_45ctX8kX6BhazRjFdl7m6OslUJs49ufU6sbo1V1s64tVIbbnZw-T7fJOpAW5nHn8R4h0STkWF4m4ePtHiV04Sb5EKBK6f6QFdy0iTyXbIDU_OslPuAuCKKlQ8/s1600/135.JPG" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq4866m-Ic-J0gDjdeO_45ctX8kX6BhazRjFdl7m6OslUJs49ufU6sbo1V1s64tVIbbnZw-T7fJOpAW5nHn8R4h0STkWF4m4ePtHiV04Sb5EKBK6f6QFdy0iTyXbIDU_OslPuAuCKKlQ8/s320/135.JPG" /></a></div><br />
Daarna begon de klim. We zijn niet de enige, het is immers zondag. Eerst vrij vlak en daarna het bos in alwaar de percentages niet onder de 9% meer kwamen. Het was behoorlijk warm en het shirt ging vol open. Uiteindelijk kom je dan bij Chalet Renoir. Het bord 'snackbar' nodigt uit tot een stop, maar de top was eerst aan de beurt. De bomen zijn plots verdwenen en na een recht stukje klimmen draai je de hoek om en daar ligt de toren te wachten. De wind en wolken spelen hier met de renners. Percentages langs de weg zeggen niets meer, de wind voor of tegen bepaald het stijgingsgevoel. Een bocht verder verwacht je voor de wind, maar lijkt die tegen, verderop is het weer andersom. De toren verschuilt zich soms in de wolken, een volgend moment weer niet. Deze berg heeft een eigen karakter en laat niet met zich sollen. Ik begreep nu het ontzag dat men heeft voor deze bijzondere berg.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKDRPhBwyOaGhVxrij0OOvD8nxnbmqFOC0wSQ5PZtmizsJNbJojPVmX5g3QOBlLGfhPFNaaay1Pdb0i62ouGYI2U2BV4BpkW6Ij97TuJWGjto5aAyd7sbmYnhiye9mkRLatUFgMvuY1rY/s1600/mont+ventoux+23+sept2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKDRPhBwyOaGhVxrij0OOvD8nxnbmqFOC0wSQ5PZtmizsJNbJojPVmX5g3QOBlLGfhPFNaaay1Pdb0i62ouGYI2U2BV4BpkW6Ij97TuJWGjto5aAyd7sbmYnhiye9mkRLatUFgMvuY1rY/s320/mont+ventoux+23+sept2.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAZJS11lRlVI-3tuO3qY4i0g-C0cb-rD3T_ZaiCXh0mJ7FY-Ueo0_47Hssjs3x9nLAlKyaxRNOG11op1LmweOzNLJUeWJNCmNZ8zTgz7NLMWMpcSdJvAovOo-xFTYG82sQquOg6nI4Ic/s1600/mont+ventoux+23+sept7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAAZJS11lRlVI-3tuO3qY4i0g-C0cb-rD3T_ZaiCXh0mJ7FY-Ueo0_47Hssjs3x9nLAlKyaxRNOG11op1LmweOzNLJUeWJNCmNZ8zTgz7NLMWMpcSdJvAovOo-xFTYG82sQquOg6nI4Ic/s320/mont+ventoux+23+sept7.jpg" /></a></div><br />
<br />
Verderop in de klim komt de bus inzicht, maar het laatste stuk is pittig. Uiteindelijk boven en snel wat foto's gemaakt, het is hier fris.<br />
In de bus wat opwarmen, verklaren we het hoogte verschil van 3 meter (oude hoogte zou 1909 zijn, nieuwe 1912). Er zijn 2 wegen die op ca 3 meter hoogteverschil liggen !<br />
Vervolgens dalen we af naar Sault. Asfalt is hier niet zo strak en de daling is niet stijl. Dus meetrappen en de kont uit het zadel drukken is de devies. In Sault nog wat souvenirs gekocht en een terras gepakt.<br />
<br />
De volgende morgen regent het. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9dn941NdLyOBFTlOAYKCxlgmVZQbzcsJAyT0ndVNLGvNB6x2qTcBENufB1mubhyfUW9X8SOJ5aj-Go2eUEnXb7vOGV3M8ybGscRHskgdWHfrr9-2gxUCwY1wXBgzUNn2Qx2ftwRvAvrU/s1600/regen+in+sault.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9dn941NdLyOBFTlOAYKCxlgmVZQbzcsJAyT0ndVNLGvNB6x2qTcBENufB1mubhyfUW9X8SOJ5aj-Go2eUEnXb7vOGV3M8ybGscRHskgdWHfrr9-2gxUCwY1wXBgzUNn2Qx2ftwRvAvrU/s320/regen+in+sault.jpg" /></a></div><br />
<br />
Na het ontbijt breekt er behoorlijk onweer los, de flits en de donder zitten in dezelfde seconde, het spookt. Elektriciteit valt uit en komt weer terug. De sfeer is negatief, een aantal proberen de reis huiswaarts al te bewerkstellen. Echter rond 11:00 klaart het op, wat mooie uitzichten oplevert.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZJaFZlmyLTdmvr8zhABPr9RZQT-BdQL0EPTDg-rFPSJto03tkCI2ccUFjTYsj5ymaN793YwxARuxVkeQiK5WIGBWWoV01gB6bZTBGQpWs99I2zbyP0uvQUZL7wsAwYwUoNdbuuWm8Z4/s1600/ventoux+zicht+vanuit+sault1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZJaFZlmyLTdmvr8zhABPr9RZQT-BdQL0EPTDg-rFPSJto03tkCI2ccUFjTYsj5ymaN793YwxARuxVkeQiK5WIGBWWoV01gB6bZTBGQpWs99I2zbyP0uvQUZL7wsAwYwUoNdbuuWm8Z4/s320/ventoux+zicht+vanuit+sault1.jpg" /></a></div><br />
Er word eerst nog een lunch gebruikt in het hotel. Omelet word er geserveerd en er word een compromis bereikt om toch te gaan fietsen. Zoveel de Ventoux op als je wilt of kunt zal niet meer lukken, een klim vanuit Sault naar de top met de afdaling naar Malaucene wel. Afgesproken word om bij slecht weer niet naar de top door te rijden en we gaan van start. Het is inmiddels lekker weer, paar spettertjes regen nog onderweg, maar verder niets. Deze klim is minder stijl en dat ligt me beter. Bijna bij Chalet Renoir word het zelfs vlak, buitenblad erop en rammen. Ik haal daar Gerrit weer bij en samen rijden we naar Chalet Renoir. Nu ook geen patat bij de snackbar, het weer ziet er goed uit en ik sla de stop bij de bus over. Rijd door naar boven. Dit is de laatste klim van de vakantie, dus gewoon alles geven. Ik passeer een engelsman, deze kwam daarna weer over mij heen en ik kon zijn tempo niet houden. Wolken zijn nu nadrukkelijker aanwezig dan gisteren, laatste stuk is het zicht erg beperkt. Boven dus na een foto weer snel de bus in.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRGTmSq66OqMzaAweFo31SEyUpWHASiVwTUeTego62RbWmsFCBKLKB15JKjMXhHCVSD_n0bTOEPQf43iRJkS2DIgX3mutecwKkNMZ33VSdX1zRK_gjdN0nbwLKrVJYR4Ewt6bwh-tLoBM/s1600/mont+ventoux+24+sept2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRGTmSq66OqMzaAweFo31SEyUpWHASiVwTUeTego62RbWmsFCBKLKB15JKjMXhHCVSD_n0bTOEPQf43iRJkS2DIgX3mutecwKkNMZ33VSdX1zRK_gjdN0nbwLKrVJYR4Ewt6bwh-tLoBM/s320/mont+ventoux+24+sept2.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Wu3SJZKrBPMuws3LFCUJle-93k9aVtnLYa8KdyuAmjuRXbv17aWm8EBU9Lp47D7MnbUhSbqO8ijpg8htB5dhDLPzgJtju5qcaXgDtaL_sl3HcmOUIGhNh4NNsrRFC9xT7D8dfEj7ScE/s1600/mont+ventoux+24+sept5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Wu3SJZKrBPMuws3LFCUJle-93k9aVtnLYa8KdyuAmjuRXbv17aWm8EBU9Lp47D7MnbUhSbqO8ijpg8htB5dhDLPzgJtju5qcaXgDtaL_sl3HcmOUIGhNh4NNsrRFC9xT7D8dfEj7ScE/s320/mont+ventoux+24+sept5.jpg" /></a></div><br />
In de mist dalen we af, met een meter of 20 zicht houd het wel op. Na een kilometer verdwijnt de mist en lijkt het alsof we onder een plafon naar beneden rijden.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWK-XP_amJJaVhyhmKnRVr60XK5JGpYJe5g4Nq9xlEjE-XmD5vpT6qNcUjzrgQcqF5kMbcRmFUUZ7gtphBUiLMI63c1gJmCKYbCJQm8z8l-O2N5CjcjAp5iItvWzalqA1v8ChcIzQP0FA/s1600/mont+ventoux+24+sept+afdaling+nr+malauciene1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWK-XP_amJJaVhyhmKnRVr60XK5JGpYJe5g4Nq9xlEjE-XmD5vpT6qNcUjzrgQcqF5kMbcRmFUUZ7gtphBUiLMI63c1gJmCKYbCJQm8z8l-O2N5CjcjAp5iItvWzalqA1v8ChcIzQP0FA/s320/mont+ventoux+24+sept+afdaling+nr+malauciene1.jpg" /></a></div><br />
Deze afdaling is snel, maar het wegdek is eerst nog nat dus wel attent blijven. Halverwege is de weg droog en het gaat rap over de brede weg naar beneden.<br />
Vanaf Malaucene word er teruggefietst naar Bedion. De fietsen gaan de bus in en Aart trakteert nog op een bakkie koffie. De bus stopt op de weg naar het hotel nog bij een wijnhandel, alwaar flink werd ingekocht.<br />
<br />
Bij het laatste diner ontvangen we nog een aandenker van de reisleiding, en vervolgens pakken we nog wat pils in de enige kroeg die open is op maandag. <br />
De volgende morgen vertrekken we rond 6:45, na een voorspoedige reis ben ik rond 22:00 weer terug. <br />
<br />
Het was een erg zware, maar vooral mooie vakantie.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-29650029109104446172012-10-06T21:47:00.000+02:002012-10-06T21:47:17.984+02:00Fietsreis Frankrijk deel 2De volgende morgen, donderdag, werd ik wakker, maar het lichaam was nog moe. Het was vijf graden buiten en we begonnen met het afmaken van de klim naar de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Col_de_Vars">Col de Vars</a>.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-iuZzFPl4Rry8dZ0rpArpCeNB4KF9XH9PbpBe8Pc9GyofQxiEtCIWuOaoJh630Lp6yYzeF0lWrXi9o-aXlNCK476KIC99nTYwpPsIHgJvjc66ZYlCCaKBgQpAJDCqOqBQ1KHD-pqdc8/s1600/col+de+vars2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-iuZzFPl4Rry8dZ0rpArpCeNB4KF9XH9PbpBe8Pc9GyofQxiEtCIWuOaoJh630Lp6yYzeF0lWrXi9o-aXlNCK476KIC99nTYwpPsIHgJvjc66ZYlCCaKBgQpAJDCqOqBQ1KHD-pqdc8/s320/col+de+vars2.jpg" /></a></div><br />
<br />
Vervolgens daalden we af naar Jausiers. Temperatuur was inmiddels gestegen en het beklimmen van de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Col_de_la_Bonette">Col de la Bonette</a> kon beginnen. Lange klim naar de hoogst geasfalteerde weg in Europa. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNpCdsrbQMvUiMQE-NTxGTY_AAFQLnrYPiBVzjSa8lEAfWcntzfjHylHhENo45xzwKJ4auRUFs1QLpXscs-iNDDaKara89f3lNoaIUsZaPDTmBW3UvZHJoUb6iI5dyis1RCPS91brOehE/s1600/col+de+la+bonnet1.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNpCdsrbQMvUiMQE-NTxGTY_AAFQLnrYPiBVzjSa8lEAfWcntzfjHylHhENo45xzwKJ4auRUFs1QLpXscs-iNDDaKara89f3lNoaIUsZaPDTmBW3UvZHJoUb6iI5dyis1RCPS91brOehE/s320/col+de+la+bonnet1.jpg" /></a></div><br />
<br />
Super uitzichten, maar wel afzien. Bijna aan de top staan er resten van bunkers en kazernes. Als laatste wacht de Cime de la Bonette nog aan de top. Een stukje weg met 10% stijging, aangelegd om de titel hoogste geasfalteerde weg van Europa op naam te krijgen.Super om boven te komen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH2Cg6vMGyLMOltgGT6n8bAdG6vG6JHgKcp1EkhbYj5Qhyphenhyphenex1xMtWn1m-YiGnJVgsoLxOskknBqtIia0ujIFy6S8ICaDi9BQ_9YVIt1TmOHDMtcWf1914bBntKzASxHvRh9pQf0YLp1cA/s1600/col+de+la+bonnet2.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH2Cg6vMGyLMOltgGT6n8bAdG6vG6JHgKcp1EkhbYj5Qhyphenhyphenex1xMtWn1m-YiGnJVgsoLxOskknBqtIia0ujIFy6S8ICaDi9BQ_9YVIt1TmOHDMtcWf1914bBntKzASxHvRh9pQf0YLp1cA/s320/col+de+la+bonnet2.jpg" /></a></div><br />
<br />
Lange mooie en snelle afdaling naar St Eteinne-de-Tinee wel veel wind. Na aldaar gelunched te hebben ging het nog wat kilometers langszaam dalend langs de rivier La Tenee, waar we vlak voor St Sauveur-sur-Tinee de D30 opgingen, de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Col_de_la_Couillole">Col de Couillole</a>. Halverwege bleek de weg echter afgesloten tot 16:30.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuYMdmD2awrVPtSt88hDkpn5wcMDmIgTjOxkpI2eG_65AbcCty03pGR5hHiYgyfEDptAotDpXdGMFnNdlGXOrRoozLVWXVF0VKIfbXuSeFf4l_RNarN3CrgjTwC_mc_sUe3jy9voutcoE/s1600/col+de+couilolle+versperring.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuYMdmD2awrVPtSt88hDkpn5wcMDmIgTjOxkpI2eG_65AbcCty03pGR5hHiYgyfEDptAotDpXdGMFnNdlGXOrRoozLVWXVF0VKIfbXuSeFf4l_RNarN3CrgjTwC_mc_sUe3jy9voutcoE/s320/col+de+couilolle+versperring.jpg" /></a></div><br />
<br />
We trachten nog even een alternatieve route te rijden, maar werden gebeld dat deze na het dorp Roure onverhard werd, dus reden we terug en genoten van Franse taferelen om elkaar bij de steeds voller wordende splitsing te passeren. Uiteindelijk ging de weg open en konden te doorrijden. Ik vond dit een lekker lopende klim. Vaak uitzichten in het dal en weinig echt stijle stukken. De afdaling was ook niet echt stijl, meetrappen dus naar Beuil, vervolgens op het gemak de klim naar het hotel in Valberg gemaakt.<br />
Na een goede nacht slaap vertrokken we richting de <a href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Daluis">Gorges de Daluis</a>. Eerst daalde we in de kou af naar Gualaumes via Peone. <br />
Daar begonnen de gorges, uitgesleten in rode rotsen, waar de Franse wegenbouwers tunnels in hadden gemaakt. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuxHa5yrwALKkLzdpa9eUrYMs77Wz9mDTvYigwDiDZo77xF-QhE0eHgLLefRvBybbr1XQwjEnUqHKi7081KeCmQkVditAZ4RkKt-QpP8D-bcdByDJI-VPlnGFoI52XGV5iNOPP_jCEOyQ/s1600/gorges+de+daluis5.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuxHa5yrwALKkLzdpa9eUrYMs77Wz9mDTvYigwDiDZo77xF-QhE0eHgLLefRvBybbr1XQwjEnUqHKi7081KeCmQkVditAZ4RkKt-QpP8D-bcdByDJI-VPlnGFoI52XGV5iNOPP_jCEOyQ/s320/gorges+de+daluis5.jpg" /></a></div><br />
De bus paste er gelukkig ook net door. Lang de rivier Le Var ging het licht dalend richting de N202. Deze route eindigde op de Col de Toutes Aures, daarna ging het weer dalend. Een mooie afdaling met gekante bochten en een snelle 360'er bracht ons bij het blauwgroene water van Lac de Castellion. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgCvleY8hp-cshz32N5UlxllTmONU90nvHOamYPqLailIPgUR1qv5YGVIOymL6D6WnamNIBjFD-TA5LVPi7qnR7-Wq4sUs4m4PDiAhx2Ej7uYmjCByeilKln01XsRtA9s8gu3iwy6fkD0/s1600/lac+de+castilon1.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgCvleY8hp-cshz32N5UlxllTmONU90nvHOamYPqLailIPgUR1qv5YGVIOymL6D6WnamNIBjFD-TA5LVPi7qnR7-Wq4sUs4m4PDiAhx2Ej7uYmjCByeilKln01XsRtA9s8gu3iwy6fkD0/s320/lac+de+castilon1.jpg" /></a></div><br />
<br />
We reden langs het meer, met mooie uitzicht op onder meer de beelden van de <a href="http://fr.wikipedia.org/wiki/Aumisme">Aumisme</a> sekte, over de stuwdam naar Castellane. Vanuit daar was er nog een kort klimmetje naar de <a href="http://www.routenapoleon.fr/2009/06/le-col-des-l%C3%A8ques.html">Col des Leques</a>. Daar boven op alleen een leeg, vervallen, hotel en een camping. Vervolgens de afdaling totdat we plotseling rechts moesten en direct 10% voor de kiezen kregen, Col de Corobin. Kreeg toch weer een beetje het Ardennen gevoel. Op de klim geen verkeer, mooie uitzichten en veel zon. Boven eerst maar even in de schaduw wat bijgekomen om vervolgens van het uitzicht te genieten.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjudMNu6nigS_4IfwKmmJWCCqGlbdinb_VvzhhsM2VsU0bZjjGFsJLzFuKinM_s6S3QxD9HD4dszUux-QQZScPnDWcbmswKy55BbY9n8bxBjROnVS3mJMf59HLYA1oJMn6g8UNuWEv1Tsc/s1600/col+du+corobin4.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjudMNu6nigS_4IfwKmmJWCCqGlbdinb_VvzhhsM2VsU0bZjjGFsJLzFuKinM_s6S3QxD9HD4dszUux-QQZScPnDWcbmswKy55BbY9n8bxBjROnVS3mJMf59HLYA1oJMn6g8UNuWEv1Tsc/s320/col+du+corobin4.jpg" /></a></div><br />
Na de afdaling waren we snel in het Campanille hotel in Digne les Bains.<br />
Met een biertje in de zon op het terras eindigde deze fietsdag.<br />
De volgende morgen een prima ontbijt, wat het matige diner van de dag ervoor goed compenseerde. Nu was het eerst 40 kilometer dalend naar Sistiron. Even buiten de stad begon de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Montagne_de_Lure">Signal de Lure</a>, oftelwel de kleine Ventoux omdat deze ook een kale top heeft. Het was helder en de top was al ruim van te voren te zien, gekenmerkt door twee masten.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhaaDYEgz2nh2VDAP4SelcAgh6P_sivoUlhk0hW5doC2QPpzq1YHSfIrqgAKwPhad0Z19rahVVWOIKq656acRZFPaDtGW0vkNViS2frB9UtGahTXwReffnwpeu2i0FybtQjmfPlfDIc-g/s1600/signal+de+lure+in+zicht1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhaaDYEgz2nh2VDAP4SelcAgh6P_sivoUlhk0hW5doC2QPpzq1YHSfIrqgAKwPhad0Z19rahVVWOIKq656acRZFPaDtGW0vkNViS2frB9UtGahTXwReffnwpeu2i0FybtQjmfPlfDIc-g/s320/signal+de+lure+in+zicht1.jpg" /></a></div><br />
Deze beklimming was over het algemeen niet stijl, wel gevarieerd, soms stukken van 10% en soms dalend. Pas aan het einde zie je de top weer en voor de fotograaf maakte ik nog een sprintje. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nhl7Otyd_qTpq-4itzRHIGUW1Ge_-qBkHdIPMMcl3o-ddeHcQv29djm_deIazPGCVzo7qT2SqgMAiDuZ8kSQvjAGYikY8uwEzJQyfweypaEXfteN2dShyphenhyphenHFHkZz7xEBbzzvudtYYTr8/s1600/sprinten+naar+de+top+signal+de+lure.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9nhl7Otyd_qTpq-4itzRHIGUW1Ge_-qBkHdIPMMcl3o-ddeHcQv29djm_deIazPGCVzo7qT2SqgMAiDuZ8kSQvjAGYikY8uwEzJQyfweypaEXfteN2dShyphenhyphenHFHkZz7xEBbzzvudtYYTr8/s320/sprinten+naar+de+top+signal+de+lure.JPG" /></a></div><br />
De mont Ventoux is nu het zo helder is al van afstand te zien vanaf deze berg. Ik beklim nog even de weg, bestaande uit resten van asfalt en witte lei, naar de zendinstallaties en word aan de andere kant van de berg getrakteerd op een fantastisch uitzicht.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSuuNL83BBZ8UtS-2saA-lNZkpa7Zjnzpi7Tl9TrsTEt6YdUJqIQgXWp0ADJ4KJkLIK-AKa6_6Hox8Fs77ma8VhCkKSOmvpz3Kh9h9wo5zkVRMCQAB8LL9_GxfxLfOzcssJREoJBiozyc/s1600/signal+de+lure11.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSuuNL83BBZ8UtS-2saA-lNZkpa7Zjnzpi7Tl9TrsTEt6YdUJqIQgXWp0ADJ4KJkLIK-AKa6_6Hox8Fs77ma8VhCkKSOmvpz3Kh9h9wo5zkVRMCQAB8LL9_GxfxLfOzcssJREoJBiozyc/s320/signal+de+lure11.jpg" /></a></div><br />
We lunchen bij de bus en dalen daarna af. Het eerste stuk is het wegdek niet best, maar na enkele kilometers word het een fantastische achtbaan met gekomde haarspeldbochten. Aan het lint bij Jan vliegen we naar beneden.<br />
Daarna rijden we met de groep richting Sault. In Banon nog even een verfrissing en Aart wisseld nog even een band met een vlak kantje. Glooiend gaat het nu, de Signal de Lure achter ons, de Ventoux in het vizier. <br />
In Sault heerst er een gevoel van 'we hebben het toch maar mooi gehaald', Pieter trakteerd een biertje en we genieten van het uitzicht op de Ventoux.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLufbLi-K7QMF5qylS0gD33R_mbPC6e7o04je-bO4gWfHR4_i7slQeAfNgH3Kr-OSvgeN8HIv77JSiqxN9EhiO1eUTDeQ4A7SStrvAmskGyqn_qIQ59dMQy1e4pJMcnyfnfdl029eEG0/s1600/bier+aart+en+pieter.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLufbLi-K7QMF5qylS0gD33R_mbPC6e7o04je-bO4gWfHR4_i7slQeAfNgH3Kr-OSvgeN8HIv77JSiqxN9EhiO1eUTDeQ4A7SStrvAmskGyqn_qIQ59dMQy1e4pJMcnyfnfdl029eEG0/s320/bier+aart+en+pieter.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoDC8RMabRU3GzktcLadPs0DRaWtcefgx7X8eQiDK-baNV0FRsXJ_mgtcYvCLrERVxDDLGnq5xeODezJ0esJReJRSADLpCpR4lIkNKhB7slnFYoujMM64KwzuFlHC1OAfTFxgtQOZVFEU/s1600/120.JPG" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoDC8RMabRU3GzktcLadPs0DRaWtcefgx7X8eQiDK-baNV0FRsXJ_mgtcYvCLrERVxDDLGnq5xeODezJ0esJReJRSADLpCpR4lIkNKhB7slnFYoujMM64KwzuFlHC1OAfTFxgtQOZVFEU/s320/120.JPG" /></a></div><br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-62062434453580663972012-10-05T21:19:00.000+02:002012-10-06T20:07:49.816+02:00Fietsreis Frankrijk deel 1Maandagavond 17 september vertrok de bus vanaf Utrecht. Samen met Klaas en Pieter stapte ik hierin. In de bus zaten al zes andere fietsers. De avond viel snel en de reis vlotte ondanks enkele omleidingen vlot.<br />
Na een paar uurtjes geslapen te hebben kwamen we de volgende morgen aan in Allemond, Frankrijk. In het Nederlandse fietshotel wachtte een ontbijtje op ons. Het hotel was eenvoudig, maar voldoende. Op de kamer hoorde ik een waterval. <br />
Toen snel op de fiets, immers daar waren we voor gekomen. Naar Bourg d'Oisans, om daar na het maken van de groepsfoto de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Alpe_d%27Huez">Alpe d'Huez</a> op te rijden. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI1OMPfESXa1FIxNy2SL6r9fNv8JfbdlrilkOa_rOFcO5f-cvo_tNEH7U7DVZ7Kve6X2ah7-apkG18BnJAyGVB0nPEzNDCQEpzAOkiddiqbKe7ffDSk0doUwXmhmIAIGK7NoYJR-aHD8I/s1600/groepsfoto+alpe+dhuez.JPG" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI1OMPfESXa1FIxNy2SL6r9fNv8JfbdlrilkOa_rOFcO5f-cvo_tNEH7U7DVZ7Kve6X2ah7-apkG18BnJAyGVB0nPEzNDCQEpzAOkiddiqbKe7ffDSk0doUwXmhmIAIGK7NoYJR-aHD8I/s320/groepsfoto+alpe+dhuez.JPG" /></a></div><br />
Mijn zus meende dat ik dat wel binnen het uur moest kunnen. Dat is dan ca 13 km per uur gemiddeld en dat viel niet mee. Maar het lukte om de toeristen finish te bereiken in 57 minuten, al ging dat niet vanzelf. Respect voor diegene die dit zes keer of meer doen !<br />
Ik reed als tweede, maar bleek toch als eerste boven omdat Aart verkeerd reed.<br />
Daarna nog even doorgereden op de route des Lacs om wat foto's te maken van het skidorp.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyxa3d7VIQtNw3ZXkRYY9oULGPI4NngSMnrnvQ8JG5FON9WeC3-cS8UbZxtdPvqbp4C2oJocLX227R-2n2owtcv0b171ws8YBmVtgSvr9he50Vvz4L1_FG2OHhFveoJ2WchqZIbqgtVU/s1600/zicht+vanaf+alpe+dhuez4.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyxa3d7VIQtNw3ZXkRYY9oULGPI4NngSMnrnvQ8JG5FON9WeC3-cS8UbZxtdPvqbp4C2oJocLX227R-2n2owtcv0b171ws8YBmVtgSvr9he50Vvz4L1_FG2OHhFveoJ2WchqZIbqgtVU/s320/zicht+vanaf+alpe+dhuez4.jpg" /></a></div><br />
<br />
Daarna terug naar de bus, lunch genoten en vervolgens afgedaald naar Allemond. Op het terras nog even nagepraat en na het avond eten nog even naar de waterval gelopen. Leuk klimmetje. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyNsnL3GB43R_InOXPwA_t-89rFfASbyVvsd3_PUVTCXBrphKh_o0mYDz9mvDjcpXJTUzQOEjShKyOdAZyBZatoKT0Rn2uAL8iQ7xxBuxALVMb3GP-2JXtQs1Qrn2BdrqtKlbPiI4kygE/s1600/zich+vanaf+het+terras+in+allemon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyNsnL3GB43R_InOXPwA_t-89rFfASbyVvsd3_PUVTCXBrphKh_o0mYDz9mvDjcpXJTUzQOEjShKyOdAZyBZatoKT0Rn2uAL8iQ7xxBuxALVMb3GP-2JXtQs1Qrn2BdrqtKlbPiI4kygE/s320/zich+vanaf+het+terras+in+allemon.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWKWvR_PD3doYitzKu4cgGUx522LoRRwjLAh3i0UHeN6j1bWOdr41_ZWhlhGRqf-xWEymHrw7ABwCs4Ese1GhG936z7ETZ_w0lZzll8yQ-mONjvLxoPcVmh_8lhUsCis80Xcszyjx9ddA/s1600/waterval+allemon1.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWKWvR_PD3doYitzKu4cgGUx522LoRRwjLAh3i0UHeN6j1bWOdr41_ZWhlhGRqf-xWEymHrw7ABwCs4Ese1GhG936z7ETZ_w0lZzll8yQ-mONjvLxoPcVmh_8lhUsCis80Xcszyjx9ddA/s320/waterval+allemon1.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
De volgende morgen, woensdag, na het ontbijt nog even het klimmetje langs de waterval gedaan. Die zat wel richting de 20% en dat was voelbaar in de benen. De Alpe d'Huez had wat sporen nagelaten.<br />
We vertrokken richting de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Col_du_Lautaret">Col de Lautaret</a>. Het was nat en mistig, maar regende niet. De D1091 bracht ons langs het leegstaande stuwmeer Lac du Chambon naar de voet van de klim. In de mist reed ik naar boven, twee gingen mij voor. Het was nu vooral doseren geblazen, zeker met de moeie benen.Nog een bakkie in La Grave om vervolgens de klim af te ronden. <br />
Daar staan we dan op een top, met nog een puist met 8 klimkilometers in het uitzicht. Deze Galibier mocht wachten tot een andere keer, wij konden gaan dalen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwBpLQYl883pAXJfGEnun-aw7-o-c9cAnxw0Yvu0m3BOVynvTYO63QwnRxOL12n_rjZ7TkwVDF3kJtsR2cpGYrRplybsDZw_mvVBlDqRRrWyQ1se2yAgvyMeskLIhRU1ZUkyt-7CT2DZo/s1600/col+du+lautaret4.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwBpLQYl883pAXJfGEnun-aw7-o-c9cAnxw0Yvu0m3BOVynvTYO63QwnRxOL12n_rjZ7TkwVDF3kJtsR2cpGYrRplybsDZw_mvVBlDqRRrWyQ1se2yAgvyMeskLIhRU1ZUkyt-7CT2DZo/s320/col+du+lautaret4.jpg" /></a></div><br />
<br />
Na enkele kilometers verdween de mist en kwam de zon door. Heerlijk lopende afdaling bracht ons snel naar Briancon, alwaar de <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Col_d%27Izoard">Col D'Izoard</a> bereden werd. Na enkele kilometers in de klim eerst een lunch in Cervieres, waarna het mooie werk kon beginnen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh-ETTMIQWM15gRpTSUO0nlhXHz9N0aNDpAyA0dqRhW7sXxoJ0UgD0rcTSzNkatiHhUXa9NNhrcCKdh_1kIH0ulwa_vgVhD63EYz7iGSB2M8kIW1DvaDX4oKQxyagqaEJoDTYDtz12v_w/s1600/040.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh-ETTMIQWM15gRpTSUO0nlhXHz9N0aNDpAyA0dqRhW7sXxoJ0UgD0rcTSzNkatiHhUXa9NNhrcCKdh_1kIH0ulwa_vgVhD63EYz7iGSB2M8kIW1DvaDX4oKQxyagqaEJoDTYDtz12v_w/s320/040.JPG" /></a></div><br />
<br />
<br />
Deze klim maakte echt indruk op me. Je voelt je zo nietig tussen de grote <br />
rotsen. De benen waren moe, maar het uitzicht compenseerde.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBuQhV5DGgpb8Tuv_VuuY3n0saM-zEPFIXDSKQreKJGNhKkb8cSct6aXt_xCIohHIk8BCVAwwrtSLhtE4DSZJy0VPaJ-fNa5fIe7p5099MAR2nvdofzK_ukuIOxND8sLuGEogQqPiC20/s1600/col+de+izoard+klim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBuQhV5DGgpb8Tuv_VuuY3n0saM-zEPFIXDSKQreKJGNhKkb8cSct6aXt_xCIohHIk8BCVAwwrtSLhtE4DSZJy0VPaJ-fNa5fIe7p5099MAR2nvdofzK_ukuIOxND8sLuGEogQqPiC20/s320/col+de+izoard+klim.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
Na de top bracht de afdaling een fantastisch panorama.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGfQKN543HF0QXyMmeDYfKHstWjaB0Yl-j9iKyd7y8dCjMO3IReFRnIqh6MKOQIWI2_mu0UAdn_H6l9Tw6myeixK7EroMnl2emc_bd8rdHcqLG6SkupfaF5JWoBtiL5TfSY1j4iQydCAg/s1600/046.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGfQKN543HF0QXyMmeDYfKHstWjaB0Yl-j9iKyd7y8dCjMO3IReFRnIqh6MKOQIWI2_mu0UAdn_H6l9Tw6myeixK7EroMnl2emc_bd8rdHcqLG6SkupfaF5JWoBtiL5TfSY1j4iQydCAg/s320/046.JPG" /></a></div><br />
<br />
<br />
Uit de afgrond reizende blokken rots deden me beseffen welke natuurkrachten hier ik de loop van de jaren hun kracht hebben uitgeoefend. Daarna richting Guillestre. We kwamen hier door de eerste Gorges, Gorges du Guil, een kloof uitgesleten door de rivier waar je langs/doorheen rijd, erg mooi. Daarna moest er nog geklommen worden naar het hotel in Vars Sainte-Marie.Dit was karakterwerk, elke trap was er 1, blijven draaien en uiteindelijk stonden Aart en Gerrit langs de kant te wachten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnDNswmv-ktzDUsdUxOaIeVsOT4T39LsQTJ3jl9eV1b1AkfhZ8JIBfjDgPORtZGl2cRFhRLBCllN_gc2DSHb48onvZVzYN3iZABwpoGp64nc9vu1eTlx3AvGWbyk6jPyYi6KfgaLH9Meo/s1600/zicht+vanaf+de+klim+naar+col+de+vars.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnDNswmv-ktzDUsdUxOaIeVsOT4T39LsQTJ3jl9eV1b1AkfhZ8JIBfjDgPORtZGl2cRFhRLBCllN_gc2DSHb48onvZVzYN3iZABwpoGp64nc9vu1eTlx3AvGWbyk6jPyYi6KfgaLH9Meo/s320/zicht+vanaf+de+klim+naar+col+de+vars.jpg" /></a></div><br />
<br />
Dit was een zware dag !<br />
De familie had het hotel voor ons opengehouden en de haard gestookt. Een goed maal met pastei van paddenstoelen, lamsbout , ovenschotel aubergine, pasta, kaas en creme brulee werd er genuttigd, waarna ik neerplofte op bed en in slaap viel.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9u6f8_fHI-yHn1k9HnEuredKPkipHJn5bPTFYo2CPkvQiIo9Xa9-gx7CcSKPblVIQRV1PMpNwzAzaHixxX-8nJwoJmZ4aR5q9lT2QClihzmGV1f4PuHxHvpJK9khFTLfC1kRNRdTY_Rg/s1600/hotel+vars+st+marie3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9u6f8_fHI-yHn1k9HnEuredKPkipHJn5bPTFYo2CPkvQiIo9Xa9-gx7CcSKPblVIQRV1PMpNwzAzaHixxX-8nJwoJmZ4aR5q9lT2QClihzmGV1f4PuHxHvpJK9khFTLfC1kRNRdTY_Rg/s320/hotel+vars+st+marie3.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-10764536571175092672012-09-13T19:44:00.000+02:002012-10-06T19:58:52.104+02:00Huchiestocht 8 september 2012Deze tocht zit aan het einde van het seizoen, daar waar de andere tocht uit Veenendaal juist aan het begin zit. Aangezien deze tocht vrijwel altijd de zaterdag voor de Kneeteman Classic is, laat ik hem tot nu toe eigenlijk altijd schieten. <br />
150 km knallen onder de rook van Amsterdam vereist namelijk wel goede benen.<br />
Echter stond nu een extreem uitrij rit op de zondag op het programma, de Ride for the Roses. <br />
Dus de 160 km huchiestocht op zaterdag was daarvoor de ideale voorbereiding. <br />
Vlot aangekomen in Veenendaal ging het via bekende wegen naar de Amerongseberg. PR gereden op deze pukkel, dat ging dus prima. Daar waar de meeste tochten links gaan in Amerongen , gaat deze rechts. Westelijk langs Veenendaal naar het noorden met als doel de stop in Harskamp. Langs akkers en bossen, vrijwel vlak.<br />
Na de stop in Harskamp werd het terrein wat meer glooiend. Eerst van Otterloo via Hoenderloo naar Beekbergen en daarna richting de posbank. Via de uitkijktoren op het hoogste punt op de veluwe, de afdaling in richting de Emmapyramide. Daarna via een net gegrind fietspad nabij Oosterbeek richting de rivierwallen. Italiaanseweg zat er ook weer in vervolgens werd gelukkig de gevreesde Grebbedijk overgeslagen en ging het via de landweggetjes in de vallei naar de voet van de Grebbeberg.<br />
Daarna miste ik nog een pijl, hetgeen me de defensieweg bespaarde. Vlak ging het richting Veenendaal. Na best veel verkeerslichten weer aangekomen bij het punt van vertrek.<br />
Ondanks het missen van de pijl een goed uitgepijlde route. <br />
Heerlijk gereden en na de BBQ en lege fles rose die avond helemaal klaar voor de uitrij sessie van zondag.<br />
<br />
158km@4:58Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-49703108840133297692012-09-02T17:11:00.000+02:002012-09-03T20:33:17.022+02:00Van Geest reclame ploegentijdrit 2 september 2012Ach het moest er dan toch van komen, Koos rijd een fietswedstrijd. <br />
De eerste poging voor de individuele tijdrit in juni strandde omdat ik me niet lekker voelde. Het weer was binnen 1 dag omgeslagen van zomer naar einde herfst, lichaam ging daar niet lekker mee om en ook mentaal motiveert het niet als het buiten 10 graden is en regent.<br />
Maar deze poging voor de ploegentijdrit lukte het wel om aan de start te verschijnen. Graad of 18, windje 4 uit het zuiden. Niet de optimale wind voor het parcours, maar verder prima omstandigheden.<br />
De dinsdag voorafgaand waren de Corpulentia mannen , Pieter, Rene , Nico en mijn persoon al gaan voorrijden. Parcours was dus al verkend en leverde geen verrassingen meer op. <br />
Even lekker warm rijden en rond 8:30 was ik in het sportcafe in Maasdijk. Handtekening gezet , nummers opgehaald en opgespeld en nog even wat warm rijden tot de start. Planning van start om 9:36 werd iets later, maar we mochten los. Gelijk werd er al flink gas gegeven door de zwagers Rene en Pieter. Pieter geheel in tijdrit outfit, Nico en Rene met hoge wielen en tijdrit stuur en ik met zadeltas en fietspomp.<br />
Mijn plek was achter Pieter, die echter door zijn aerodynamische outfit nauwelijks wind ving. Uit de wind zitten viel dus niet helemaal mee. Halverwege het eerste rondje moest Nico lossen. Niets aan de hand, met 3 verder. Even verder begint Rene opeens te schreeuwen, lekke band ! <br />
Tja wat nu, de achter ons startende ploeg denderde inmiddels ook voorbij. Gelukkig was daar de reddende teammaat Nico , die was blijven doorrijden. Snel wiel omgewisseld en weer verder. Pfff dat deed even pijn om weer op gang te komen. <br />
Om het StaalduinseBos heen was de wind op kop of schuin tegen, inmiddels nam ik al minder over. Stukken waar de wind niet op kop was nam ik nog voor mijn rekening. Pieter de klepper maalde door en deed het meeste kopwerk. <br />
Na de eerste passage had ik plaats genomen achter Rene, die ving toch wel een stuk meer wind weg. Daardoor kon ik een beetje rusten 'of wat er dan voor door moet gaan' en vervolgens nog een paar keer de kop overnemen. De latere winnaar haalde ons nog in, die gingen echt nog wel een kilometer of vijf sneller zo schat ik in. <br />
Aanklampen, bijten en volhouden was de modus die ik nu had aangenomen. Laatste stuk over de oranjepolderweg kwam nog een ploegje junioren voorbij, maar de finish was nu in bereik. Laatste bocht de lange kruisweg weer op. Pieter trok nog even door en een tweehonderd meter voor de finishboog moedigde ik Rene aan. Schouder aan schouder gingen we nu naar de streep. Ik herinner me de lijn op het asfalt van de finish, daarna even niets meer. Na even doorgereden te hebben ging het wel weer.<br />
Met de lekke band werden we toch nog 12e van de 18. In een goede sfeer achteraf werd er nog wat nagepraat en gedronken.<br />
Wat mij betreft een zeer geslaagd evenement, fietsende en niet fietsende (verkeersregelaars) teammaten bedankt, dit is zeker voor herhaling vatbaar !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcJtX1kFriyGpg4OR7cF03BJ483bPbqPPtEJRp9UcZhtxZVUs0O4C92qAGOOse4Ez6OYDWmThqPaI8Ejj2b0zC5SvT2FnKmAYBrEoroz_urGASKKvpnnFLxue5lkm1NlK15InKoCNH8yI/s1600/404168_10151060334758789_989203398_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcJtX1kFriyGpg4OR7cF03BJ483bPbqPPtEJRp9UcZhtxZVUs0O4C92qAGOOse4Ez6OYDWmThqPaI8Ejj2b0zC5SvT2FnKmAYBrEoroz_urGASKKvpnnFLxue5lkm1NlK15InKoCNH8yI/s320/404168_10151060334758789_989203398_n.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha0zZSVB0SLG7vyPAbbj7mlVSCjIXH-gcsoopsAJ2m_HqTNexmj-f1TS23ttlA7pbIZwhHkGw7SADpj6xPHdeE2USJ3PLLj_dKxUmytlLnQHp0LbcBzIdBojnHX9SHhLdu0f_U7g6EN54/s1600/uitslag+van+geest+ploegentijdrit+2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha0zZSVB0SLG7vyPAbbj7mlVSCjIXH-gcsoopsAJ2m_HqTNexmj-f1TS23ttlA7pbIZwhHkGw7SADpj6xPHdeE2USJ3PLLj_dKxUmytlLnQHp0LbcBzIdBojnHX9SHhLdu0f_U7g6EN54/s320/uitslag+van+geest+ploegentijdrit+2012.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-59997434712626814452012-08-22T10:30:00.000+02:002012-08-22T10:33:25.524+02:00Grote rivierentocht WTC Woerden/Maas-Waal 18 augustus 2012Eindelijk was het dan zover, de eerst tropische dag in 2012 was voorspeld ! Goed weer om over dijkjes langs rivieren te rijden. <br />
Alternatief was de Reichswald-Posbank toer, maar omdat ik het weekend ervoor al op de veluwe geweest was en de omgeving van de grote rivieren nog niet eerder had gereden reisde ik af naar Woerden. De navigatie had geen probleem met het vinden van de startlocatie, even inschrijven en op weg was ik. <br />
Blijkbaar lopen doodlopende wegen in deze regio echt altijd dood, men had niet de moeite genomen om bij doodlopende wegen te pijlen, dus na een kilometer reed ik al verkeerd. De route hervat en vlotjes ging het richting Schoonhoven. Ondertussen reed ik een dame voorbij, die er nog behoorlijk tempo oplag. Aangekomen in Schoonhoven, bleek dat het zilver toch niet genoeg opleverde om een brug te bouwen over de Lek en was het wachten op de pont. De dame kwam ook aan en we spraken even. Ze bleek uit Wateringen te komen en in 't Harde te wonen. De pont kwam aan en stroomde vol met andere renners. Shit, zorgen dat ik snel van de pont afkom anders zit ik in een grote groep. Helaas, dat lukte ten dele en ik kwam in een peleton van wtc woerden terecht. Volledig gedisclipineerd reden deze 2 aan 2 over de fietspaden, passeren lukte nog niet. Na enige tijd zag ik een mogelijkheid, maar ging toen de verkeerde weg in waardoor ik nog verder lag. Een wtc woerden commandant schreeuwde nog dat mensen zich moeten laten zakken, maar deze pleegde blijkbaar insubordinatie en reden gewoon door. Even later werd de weg breed en ging het wtc woerden peleton netjes in formatie waaieren. Niet dat het overigens waaide, een briesje slechts, maar ik kon er dus nog niet door. Ik wel naar voren, zegt een luitenant 'Wat kom jij hierdoen, nu rijden we drie breed'. Ik stond perplex en kon nog net uitbrengen, 'Ik wil er alleen maar langs'. Oh dan gaan we opzij, en zo commandeerde hij de voorrijden om plaats te maken. <br />
Om niet als een chazpatat te eindigen moest in nu wel flink doorrijden. Niemand ging met me mee, dus dan maar alleen. Bij Gorinchem werd de Merwede over gestoken en kwam ik aan bij het clubhuis van WTC Maas-Waal in Brakel. Terwijl ik weer opstapte na het vullen van bidon en ledigen van blaas, kwam de groep aan, die ging voor koffie en die zag ik dan ook verder niet meer terug.<br />
WTC Maas-Waal gebruikte helaas andere pijlen, blijkbaar was het sponsorgeld van de pijlen sponsor in Woerden niet voldoende om ook nog wat pijlen te regelen voor de club in Brakel en had men aldaar de figuurzaag ten handen genomen om pijltjes uit hout te zagen. Deze waren nog minder opvallend, dus dat ging gelijk al mis bij het wegrijden. Al snel helemaal geen pijlen meer, dus op het gevoel de dijk gevolgd. Ik wist dat ik alleen bij Zaltbommel de Waal over kon, dus zolang het maar die richting op ging was het goed. Verder rijdend kwam ik weer pijlen tegen. Denk dat ik nog wel wat meer gemist heb, want bij de tweede stop in Herwijnen had ik rond de 80 km op de teller , waar het er 100 zouden moeten zijn. <br />
Tocht ging vervolgens nog dwars door Leerdam en IJsselstein, dat zou toch niet hoeven in deze landelijke omgeving lijkt mij. <br />
Uiteindelijk weer in Woerden en na wat omzwervingen ook weer bij de startplaats aangekomen stond er 148km op de teller. <br />
De tropische temperatuur maakte dat ik wel het gevoel had er 170 gereden te hebben, maar bij elkaar wel voldaan.<br />
Mooie route langs rivieren en weilanden, maar de uitpijling is voor verbetering vatbaar.<br />
<br />
<br />
148km @ 4:40Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-89100823335317365622012-07-08T17:57:00.001+02:002012-07-08T17:57:45.842+02:00SonnenbergDe Moesel kronkelt vanuit Trier naar Koblenz waar deze in de Rijn uitkomt. Langs deze route vind men bij het plaatsje Leiwen de Sonnenberg, alwaar we een weekje vakantie hadden.<br>
Naast toerisme als inkomstenbron maakt men hier tevens wijn. Op de hellingen langs de rivier groeien de wijndruiven in Klostergarten en Laurentiuslay. Allemaal behoorlijk kleinschalig en het doet een beetje aan als de oude westlandse tuinder die met familie en een stukje kas in zijn levensbehoefte voorzag.<br>
3,5 hectare wijn, verdeelt over 30 kavels had de wijnboer waar we gingen proeven. Echt efficiënt lijkt me dat niet, maar je schijnt juist variatie aan hellingen te moeten hebben voor de smaak.<br>
In het algemeen verraste de smaak van de wijn me overigens niet, Duitse wijn is net een Duitse auto, je weet precies wat je krijgt.<br>
<br>
Naast druivenplanten zijn er ook vele wegen aangelegd om deze planten te verzorgen en daar kan je prima overheen fietsen. <br>
Als je vanuit het dal omhoog gereden bent dan kom je in het glooiende achterland. Je rijd over Wegen met weinig inspirerende namen als B53 , L150 en K87, in het algemeen prima te berijden.Klimmen tot een kilometer of zes lang met percentages van rond de 7-8% gemiddeld zijn hier volop voorhanden. <br>
De eerste rit dus maar eens vanuit het dal de helling opgereden naar het achterland. Van dorpje naar dorpje en daarna weer richting de Moesel. Hele mooie Italiaans aandoende afdaling naar Valdenz bracht me snel weer terug in het dal.
Daarna langs de rivier terug naar Leiwen en weer geklommen naar het vakantiepark Sonnenberg.<br>
De tweede dag wat voorbereid, op weg met een briefje met plaatsnamen. Dat was prima te doen, echter bleek de route toch langer dan ik dacht.<br>
Eerst aan de zuidkant van de rivier via het achterland wat klimmetjes meegepakt en daarna de rivier overgestoken.Via het panorama bij Piesport aan de noordkant weer terug. Op de vlaktes en langs de rivier stond er toch een flinke bries, waardoor het niet meeviel om op het vlakke tempo te blijven maken.Uiteraard weer terug klimmend naar het park, nu een andere route rijdend.<br>
De laatste rit besloot ik langs de rivier te blijven en richting Trier te rijden. Door de wijnvelden op en neer, zoekend naar een verharde weg naar de top van de heuvel, helaas hield de verharding iedere keer een stuk voor de top op, dan dus maar weer naar beneden en verder zoeken. Na een tijdje heen en weer gerij, langs de Moesel weer terug naar de Sonnenberg.<br>
<br>
De drie ritten bij elkaar toch een 5000 hoogtemeters in 224 kilometer gereden.
<br>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-78598241169487186862012-05-20T14:12:00.002+02:002012-05-20T14:12:58.480+02:00La Fleche de Wallonie 19 mei 2012Dit jaar, na een jaar afwezigheid, een nieuwe organisatie van deze mooie klassieker. Twee jaar geleden had ik de korste afstand gereden, er is nu zelfs nog een kortere variant. Dat doet de 165 km die ik wilde rijden dus in waarde stijgen dacht ik :-)<br />
De echte kleppers rijden de 217 km, maar aangezien ik niet in de overuren wil komen en te langzaam fiets om dat niet te doen, startte ik voor de Petite Flèche.<br />
De start bleek verplaatst naar de andere zijde van de stad Spa. Dat betekend dat de eerste klim, de Maquisard, nog sneller komt, na een 500 meter. Een beetje normaal opwarmen was er niet bij. Oude lichaam heeft dat blijkbaar wel nodig want in de afdaling van deze klim voelde ik al wat kramp in de benen.<br />
Daarna komt la Redoute, na deze kenua was het vaatje al aardig leeg. Maar goed wie blijft trappen komt wel weer thuis. Bij de diverse stops voldoende rust genomen en de calorien weer aangevult met luikse -en stroopwafels.<br />
Voor de laaste stop richting Stavelot de afgrond van 15% in en dan beneden direct de bocht om voor de klim van de kanibaal. Pang hoorde ik, dacht eerst dat er geschoten werd, immers is het Belgie. Maar 10 meter voor me plofte iemand zijn band. Goed die kan dus wat gaan herstellen, dat was er voor mijn lichaam niet bij. Harken naar boven tot het standbeeld en dan nog eenzelfde stuk iets minder stijl.<br />De klim loopt door en daarna is het dalen. Deze afdaling deed ene Cancallara besluiten, na val van een grote groep renners, een touretappe te neutraliseren, maar nu was het droog en rustig, dus het afdalen was goed te doen.<br />Uiteindelijk kom je na alle klimmen dan toch weer boven op la Rosier en dan rest er de mooie afdaling naar Spa. Miste, beetje bewust, de laatste pijl. Positief gevolg dat ik de mooie afdaling af kon maken, maar negatief dat je dan door de stad moet om bij de finish te komen. Gelukkig is Spa wel druk, maar niet erg groot :-)<br />Benen helemaal stuk, maar voldaan keerde ik terug naar het hotel. <br />De temperatuur was prima en de voorspelde regen bleef gelukkig uit. <br /><br />170km @ 6:18Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-17314548748774982762012-04-29T19:22:00.000+02:002012-04-29T19:23:58.799+02:00La Philippe Gilbert 28 april 2012Deze tocht, welke ik in 2010 ook al reed, werd nu opnieuw georganiseerd. Nu was het niet de zaterdag voor LBL, maar die erna. Het parcours was ook niet de LBL route, maar beloofde een aan een rijging van alle steile wanden in de Ardennen en ik dacht, die moet ik ook maar een keer gedaan hebben.<br />
Het was komen en gaan met de weersvoorspellingen de week voorafgaand aan de PGC. Wel of geen regen ? Temperatuur leek wel prima, dus toch maar besloten te gaan.<br />
En het was de moeite waard.<br />
<br />
Aywaille de woonplaats van dhr Gilbert onttrok zich aan de mist. De wegen waren nog nat toen ik aankwam, maar de zon liet zich stiekem al zien.
Bij de inschrijving stond Philippe al handtekeningen uit te delen en menegeen ging met hem op de foto. 7:56 vertrok ik. De Gilbert caravaan zal me wel inlopen dacht ik en dan zie ik wel of ik meekan.<br />
De Cote de Gotale was de eerste klim. Die was ik vorig jaar tijdens Les Crêtes Ourthe-Aisne-Ambléve al eens afgedaald achtervolgd door de prive filmploeg.
Bergop gaat toch een stuk zwaarder, maar eenmaal boven was de kop eraf. De echte steile wanden moesten nog komen.
Het begon met de Cote de la Pierre Blance. Na een glad bruggetje in Chaudfontaine ligt deze stiekem om de hoek. Bam 500 mtr@12% dat hakt er lekker in. Hijgend naar boven en vervolgens een gladde afdaling met haarspeld bochten in.
Daarna de Haute Folie, zelfde percentage, 400 meter langer gevolgd door Bois de Beyne een klim met een vennijnig staartje.
Na de afdaling reed ik helaas lek. Stukje glas was de boosdoener. Inmiddels was de zon lekker doorgekomen en terwijl ik daar mijn band stond te verwissellen kwam de kolone Gilbert voorbij. Jammer dacht ik , die zie ik niet meer terug.
Steile muren werden nu afgewisseld met lopende klimmen.<br />
Bij de eerste stop stond Philippe weer handtekeningen uit te delen. Toen het peleton weer vertrok ben ik snel aangepikt.
Tempo was in de groep vol te houden. Philippe en zijn BMC teammaat reden op kop en de motorbegeleiding zorgde voor vrije doorgang.
Op de vlaktes in de groep ging het prima over het glooiende landschap. Op de klimmen was het vol voor mij rijden, voor de pro's relaxen. In het peleton moest ik naast continue opletten met regelmaat flink gas geven om positie te behouden en de stukken al te slecht wegdek te vermijden.<br />
Bij de tweede stop ben ik na het pakken van wat wafels alleen doorgereden. Het was me al duidelijk dat ik het tempo van deze groep niet ging volhouden.
In dit derde deel zaten vooral glooiende wegen, waar de wind behoorlijk te merken was. Zicht op de koeltorens van de kerncentrale kondigde al aan dat ik in de buurt van Huy was. Aldaar aangekomen eerst een kasseien afdaling, gevolgd door de climax van de dag, de Mur de Huy.
Zij die er eerder geweest zijn hebben er gedenkplaatsen langs gebouwd. De minder geoefende beklimmer zal deze ongetwijfeld gebruiken om een schietgebetje te doen. Na 100 km was dit voor een echte killer.
Maar wie blijft trappen komt uiteindelijk boven. Alleen is afdalen er dan nog niet bij, er zit nog een lang stuk vals plat achteraan.
Het was nu echt op, maar gelukkig geen echte klimmen meer tot de laatste stop. In het glooiende parcours werd ik inmiddels ingelopen door de Gilbert trein. Even klampte ik aan, maar het tempo kon ik niet meer aan.<br />
De laatste stop aan de oever van de Ourthe gebruikt om even op krachten te komen in de zon die inmiddels de temperatuur boven de 20 graden had gebracht. Daarna op weg voor de laatste 30 kilometers. Begon direct met een lopende klim, de cote de Xhoris. Deze ging wel weer aardig en die daarop ook nog wel. Via een afdaling via de Cote du Kin, bekend nog van mijn eerste LBL, kwam ik weer uit in Aywaille.
Vervolgens door naar Remouchamps voor La Redoute. Deze dame nam mij de maat maar weer eens en op. Geen toptijd voor me gevoel, maar ik kwam wel boven op de 39. Daarna via een mooie afdaling terug naar Aywaille.
Philippe was inmiddels al richting huis.
Voor mij ging dat helaas niet direct omdat mijn accu leeg was, mijn lichten aan laten staan. Dacht eerst nog aan dementie, maar nader onderzoek wijst uit dat de verklikker niet meer werkt.
Gelukkig startkabels in de kofferbak. Nadat diegene die voor mij geparkeerd stond (een aardige Vlaamse dame met een hele dikke Volvo) hulp had geboden kon ik ook richting hotel terug.<br />
De fiets was vies , maar het 30 tandwiel is schoongebleven. Die kan dus op marktplaats.<br />
<br />
164km@5:44Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-8160256234149392782012-04-21T17:42:00.001+02:002012-04-21T17:42:58.518+02:00Strava<p>Afgelopen week de ritten op strava gezet :
</P>
<p>
<iframe height='454' width='300' frameborder='0' allowtransparency='true' scrolling='no' src='http://app.strava.com/athletes/402557/latest-rides/76d9374255458f081310384c4ed065f55f1a1df5'></iframe>
</p>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-9687755197575929262012-04-15T21:23:00.002+02:002012-04-15T21:52:53.680+02:00Tour Haute de Veluwe 14 april 2012Tour Haute de Veluwe, welke in 2010 zijn intrede had gedaan omdat ik de Amstel Goldrace te massaal vond, stond ook dit jaar weer op de kalender. Weg van het drukke Valkenburg, alwaar veel van de Corpulentia fietsmaten voor het eerst kennis gingen maken met de limburgse heuvels, parkeerde ik mijn auto op ca 200 meter van de startplaats te Bennekom. Zonnetje kwam al door, maar met 7 graden was het nog niet echt warm. Starten en fietsen dan maar. Een CTWT'er wachtte bij de start op enkele fietsmaten. Ik maakte kennis met Niels. Toen zijn fietsmaten niet kwamen vertrokken we samen. <br />
Hangende achter een groepje uit Ede melde Niels dat hij het tempo wat wilde opschroeven en zo geschiedde. Met twee verder over het smalle bospad, alwaar we lekker door konden rijden. Een derde man sloot zich aan, Deze in een Glashart tenue gehulde renner, deed de naam van zijn sponsor, welke snel glasvezel via internet aanlegt, eer aan. <br />
Kop over kop ging het richting Kootwijk. Een vierde renner werd opgepikt. Op de klim bij Radio Kootwijk verloren we deze renner weer en we gingen richting Hoenderloo. <br />
Glooiende weg, dat ligt me wel, dus vlot ging het naar de stop. Aldaar nam de Glashart renner pauze en we reden verder. <br />
Naar Loenen, Eerbeek en Laag Soeren, waar de Lange Juffer op ons wachtte. Blijkbaar was het gevoel in mijn benen niet op mijn gezicht af te lezen, merkte ik aan de reaktie van mijn fietsmaat, maar de puf was er goed uit. Na de top weer afdalen en vanuit Rheden de Zijpenberg weer op. Op het punt waar ik vorig jaar parkeerde was het nu ook zwaar, maar kon wel doorgaan. Na de Emmapyramide nog 50 km naar de streep met nog de klimmetjes op de stuwwallen van de Rijn voor de boeg. Blijven trappen dus. Na de Hemelberg ging Niels richting huis en ging ik alleen verder. Italiaanseweg en nog wat andere heuveltjes bracht de verzuring in mijn benen tot nieuwe hoogtepunten. <br />
Laatste vijf kilometer kon ik nog aanhaken en bracht de finish de verlossing.<br />
<br />
Bijna 800 deelnemers deden er mee. Bier en regen vloeide er niet, zoals in Limburg, maar het was wederom een geslaagde editie van Tour Haute de Veluwe<br />
<br />
<a href="https://maps.google.com/maps/ms?msa=0&msid=217004202890411685741.0004bda209b4768f1fcc0">De route</a><br />
<br />
151 km @ 4:38Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-21503666470502634832012-04-08T20:17:00.001+02:002012-04-09T15:08:49.513+02:00Veenendaal - Veenendaal 7 april 2012Veenendaal, een uit de kluiten gegroeide veenkolonie op de Utrechtse heuvelrug. <br />
Helaas is de infrastructuur niet helemaal meegegroeid, een beetje verkeer van of naar het industrieterrein zet de boel op slot. '3 kilometer file als gevolg van een wielerevenement' melde de verkeersdienst. <br />
File was dus het begin van deze rit. Op de A12 stond ik voor de afslag en het regende. Goede nieuws was dat tegen de tijd dat ik startte de regen gestopt was en zich ook niet meer liet zien.<br />
Zaken waar de organisatie wel invloed op had waren een stuk beter geregeld. Parkeren en inschrijven was snel gedaan en onderweg was ik. Op de brede landbouwwegen ging het vlot van groep naar groep, op de fietspaden was het weer ergeren aan notuaire links rijders. Fietspad is in die zin niet anders dan de snelweg, maar vriendelijk "achter" roepen voldoet meestal om weer ruimte te maken.<br />
Op de inmiddels al redelijk bekende route, al lijkt het in de bossen nog steeds allemaal op elkaar, ging het in het begin best lekker. Veel reed ik alleen, kwam niet echt in een groepje terecht wat hetzelfde tempo reed. Na de Posbank raakte de pijp leeg en merkte ik vooral in de klimmen na een afdalingen dat ik bijna geparkeerd stond. Na de Holleweg leek het wat beter te gaan, op de beruchte Grebbedijk voor de kon ik nog redelijk tempo maken. Halverwege hingen 2 man van Bear Optima Wood in het wiel. Helaas waren deze beren van hout en niet van staal. Een kon nog wel even overnemen, andere begon er niet aan. Tempo zakte en ik offerde mezelf maar weer op door de kop te nemen. Blijkbaar prikkelde de frustratie een mechanisme in mijn lijf en de Grebbeberg ging wonderbaarlijk goed, boven reed ik weer alleen. Kwam verderop nog een groepje Westlanders tegen die ik in het passeren nog wat moed inschreeuwde. Uiteindelijk nog tegenwind in het laatste stuk. Dat was nog even flink bikkelen tot de finish.<br />
Na de aangeboden hersteldrank en een douche weer fris de file in om van het industrieterrein al te komen :-(<br />
<br />
Had het idee dat het klimmen wel beter gaat dan vorig jaar, maar tocht een stuk langzamer gereden dan vorig jaar, temperatuur, wegdek conditie en drukte zullen daarin een rol gespeelt hebben.<br />
<br />
136 km @ 4:25<br />
<br />
<a href="https://maps.google.com/maps/ms?msa=0&msid=217004202890411685741.0004bd163c653aa2dfe2f">De route</a><br />
<br />
Op de Italiaanseweg , helaas niet op zijn Paasbest :<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWRKPEELFrdHuZdwKTUWGu9ngAWJN5jYkvgsmV_yf6Qj77a-U87fNJCr7IQjVtPDg7G5Zzk1GFWsY6ktkY0BdPuhrDmb6WjYF1JKGFRt9Zpfz8GMLPqeXycnXaa_YMedU5UEQ9oskrOTM/s1600/Veenendaal+-+Veenendaal+7-4-2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWRKPEELFrdHuZdwKTUWGu9ngAWJN5jYkvgsmV_yf6Qj77a-U87fNJCr7IQjVtPDg7G5Zzk1GFWsY6ktkY0BdPuhrDmb6WjYF1JKGFRt9Zpfz8GMLPqeXycnXaa_YMedU5UEQ9oskrOTM/s320/Veenendaal+-+Veenendaal+7-4-2012.jpg" /></a></div>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-58329012667030650972012-04-01T19:51:00.002+02:002012-04-01T19:54:26.182+02:00Bergtocht Ochten 31 maart 2012Het werd tijd om de de eerste heuvels van 2012 te bedwingen. De primeur ging naar de Bertocht vanuit Ochten.<br />
Ochten, normaal gesproken alleen in het nieuws als de dijk dreigt door te breken, lag er de frisse morgen stil bij. De Waal stroomde op een afstand van minimaal 100 meter er was dus niets om zorgen over te maken.<br />
Ingeschreven en vertrokken. Samen met CTWT forumist PrinceHeerlijk gestart en na een uurtje samen gereden te hebben ben ik aangehaakt bij een groepje wat voorbij kwam. Die was is echter al snel kwijt. Daarna alleen doorgereden. Het bordje 'slecht wegdek' was reden voor de Continental achterband om de geest te geven. Lek dus, sneetje in de achterband was de stille getuige, veroorzaker was spoorloos. Dertig meter achter me stopte ook nog iemand met hetzelfde probleem......<br />
Bandje vervangen en weer verder. Verder de Posbank over. In Dieren had een grapjas wat pijlen omgezet. Na wat rondzwervingen de route teruggevonden. Daar haakte ik aan bij een drietal uit Volendam. De ene was net zo onverstaanbaar als Anny Schilder en heeft wellicht dezelfde achternaam. Met vier verder gereden. Terug via de Posbank weer naar het westen. Tempo wat de mannen hadden kon ik net aan volgen, maar aan de reakties bij de stop proefde ik dat dit wederzijds was. Zij gingen nog 50 km verder als ik, dus daar namen we afscheid. Nog gevraagt of men een pomp had, achterbandje was niet echt op druk, maar die was niet beschikbaar bij de patatzaak alwaar de stop was. <br />
Alleen verder door de Gelderse vallei alwaar de noorden wind meestal van de zij of achterkant kwam. Nog even de Grebbeberg op rijden en vervolgens de Rijn over via Kesteren terug naar Ochten. De door de sponsor opgestelde finishboog op het grasveld sierde de verder troosteloze aankomst.<br />
Dus maar gelijk terug naar de auto.<br />
Eerste kennismaking met de heuvels was zwaar, maar aangenaam. Voor het gevoel liepen de heuveltjes lekker.<br />
<br />
134 km @ 4:14<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmf73N0iBxFLAcUq2RehmVzY_NjqPCeYxnB7SKNDDNE6FLjvaIJ8uRQvVdLS5QtKqSynuEo1cvuvP5Fp8oEapGhl06gWZIIf-lFiAzwRSbTOZGriQx9C9WliEAkXjOGdzOGW6VmFeKuyo/s1600/Rabo+Bergtoer+31+maart+2012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="214" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmf73N0iBxFLAcUq2RehmVzY_NjqPCeYxnB7SKNDDNE6FLjvaIJ8uRQvVdLS5QtKqSynuEo1cvuvP5Fp8oEapGhl06gWZIIf-lFiAzwRSbTOZGriQx9C9WliEAkXjOGdzOGW6VmFeKuyo/s320/Rabo+Bergtoer+31+maart+2012.jpg" /></a></div>Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5919586710085394702.post-51845263370180438532012-03-27T21:15:00.001+02:002012-03-27T21:27:12.174+02:00ZomertijdHet is weer zover, de zomertijd is ingegaan. Altijd weer discussie, je zou er korter door leven, minder energie gebruiken en dergelijke.<br />
Als fietser is het uiteraard ideaal. De paar dagen wennen aan een uurtje eerder opstaan is even wennen, maar de beloning dat het 's-avonds een uurtje langer licht is maakt dit allemaal weer goed.<br />
De eerste avond van het jaar om buiten te fietsen is aangebroken.<br />
De avond is nog kort, dus het gas er maar vol op. Als dit de basis is voor het seizoen dan ben ik een tevreden mens.<br />
<br />
39,4 km @ 1:09Koos de Haanhttp://www.blogger.com/profile/03001590045458298152noreply@blogger.com0